кармёжка ж разм

1. Füttern n -s, Fütterung f -;

2. (ежа) Fraß m -es, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Еч ’стрававод’ (Янк. Мат.); параўн. рус. еча ’ежа’. Магчыма, ад *ěstja (> *есча > еча), якое ў сваю чаргу ад назоўніка estь (ст.-рус. ѣсть ’ежа’), ‑ěsti ’есці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

drumstick [ˈdrʌmstɪk] n.

1. бараба́нная па́лачка

2. но́жка (курыная, гусіная і да т.п., прыгатаваная як ежа)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

junk food [ˈdʒʌŋkfu:d] n. infml е́жа, яку́ю мо́жна лёгка і ху́тка прыгатава́ць, але́ дрэ́нная для здаро́ўя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

non-stick [ˌnɒnˈstɪk] adj. з антыпрыга́рным пакрыццём (напр., тэфлонавым); да яко́га не прыгара́е е́жа (пра посуд)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вікт ’ежа, харчы’ (Гарб.), ст.-бел. виктъ ’харчы’ (1664 г.). Укр. вікт, польск. wikt, wicht ’тс’. Запазычана з польск. wikt < лац. victus ’харчаванне, ежа’ (Булыка, Запазыч., 63).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Éssen

n -s, - е́жа, харчава́нне, яда́

fréies ~ — бяспла́тны абе́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pabulum

[ˈpæbjələm]

n.

1) е́жа, пажы́ва f.

2) духо́ўная пажы́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

снедь разг.

1. е́жа, род. е́жы ж., яда́, род. яды́ ж.;

2. перен. спажы́ва, -вы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

частава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. частаваць.

2. Ежа, пітво, якімі частуюць. Людзі самі назносілі ў хаты навасельцаў усякага частавання і спраўлялі гэты дзень, як свята. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)