экскрэме́нты, ‑аў; адз. няма.

Спец. Ператраўленая ежа (кал, мача). Нярэдка адзін з адноркаў іграе ролю «прыбіральні». У ім барсук складвае свае экскрэменты і засыпае іх пяском. «Беларусь».

[Лац. excrementum — выдзяленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́лавічына, ‑а, ж.

Мяса каровы як ежа. Наварыць ялавічыны. □ Кавалак ялавічыны, што захапілі з сабою, пакідаючы абжытую друкарню на беразе дзікага возера, парэзалі на тонкія скрылікі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кармёжка ж. разм.

1. Füttern n -s, Fütterung f -;

2. (ежа) Fraß m -es, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Еч ’стрававод’ (Янк. Мат.); параўн. рус. ечаежа’. Магчыма, ад *ěstja (> *есча > еча), якое ў сваю чаргу ад назоўніка estь (ст.-рус. ѣстьежа’), ‑ěsti ’есці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

drumstick [ˈdrʌmstɪk] n.

1. бараба́нная па́лачка

2. но́жка (курыная, гусіная і да т.п., прыгатаваная як ежа)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

junk food [ˈdʒʌŋkfu:d] n. infml е́жа, яку́ю мо́жна лёгка і ху́тка прыгатава́ць, але́ дрэ́нная для здаро́ўя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

non-stick [ˌnɒnˈstɪk] adj. з антыпрыга́рным пакрыццём (напр., тэфлонавым); да яко́га не прыгара́е е́жа (пра посуд)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Віктежа, харчы’ (Гарб.), ст.-бел. виктъ ’харчы’ (1664 г.). Укр. вікт, польск. wikt, wicht ’тс’. Запазычана з польск. wikt < лац. victus ’харчаванне, ежа’ (Булыка, Запазыч., 63).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ssen

n -s, - е́жа, харчава́нне, яда́

fries ~ — бяспла́тны абе́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pabulum

[ˈpæbjələm]

n.

1) е́жа, пажы́ва f.

2) духо́ўная пажы́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)