Verbum

начні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. Лятучая мыш.

2. м. і ж. Той (тая), хто доўга не кладзецца спаць, бадзяецца начамі (разм.).

папастая́ць, -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й і папасто́йваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Стаяць доўга, неаднаразова.

Прыйшлося папастаяць (папастойваць) у чарзе.

затанцава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак. (разм.).

1. Захапіўшыся танцамі, забыць пра час.

З. да ранку.

2. Доўга танцуючы, стаміцца.

З. да ўпаду.

нацяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. Доўга, многа пахадзіць, паблукаць дзе-н.

Н. па лесе.

2. Стаміцца, цягаючы што-н. цяжкае.

Н. мяхоў.

папавадзі́ць, -ваджу́, -во́дзіш, -во́дзіць і папаво́джваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Вадзіць доўга, неаднаразова; павадзіць многа каго-, чаго-н.

Колькі ён папавадзіў (-воджваў) турыстаў.

папасядзе́ць, -джу́, -дзі́ш, -дзі́ць; -дзі́м, -седзіце́, -дзя́ць; -дзі́, і папасе́джваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Пасядзець доўга, неаднаразова.

Колькі ён папасядзеў над гэтымі чарцяжамі.

наваява́цца, -ваю́юся, -ваю́ешся, -ваю́ецца; -ваю́йся; зак. (разм.).

1. Многа, доўга паваяваць.

Хопіць мне, наваяваўся за пяць гадоў.

2. Пазбавіцца сілы, моцы на вайне; адваявацца.

папавазі́ць, -важу́, -во́зіш, -во́зіць і папаво́жваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Вазіць доўга, неаднаразова; павазіць многа каго-, чаго-н.

Колькі я папавазіў (папавожваў) гэтых дроў.