Пэ́ўны ’дакладна вызначаны, акрэслены, канчатковы; некаторы; перакананы, надзейны, упэўнены, цвёрды’ (ТСБМ), ’праўдзівы, акуратны, адпаведны, сапраўдны’ (Цых.), ’дабраякасны (пра насенне)’ (Жд. 2), пэ́ўный ’надзейны, праўдзівы, дакладны’ (Бяльк.), ’праўдзівы, верагодны’ (Яруш.), пе́ўны ’пэўны, сапраўдны’ (ТС), пе́ўный (пе́вный) ’праўдзівы, бясспрэчны’ (Нас.), ’надзейны, праўдзівы, дакладны’ (Мядзв.), ’пэўны, сталы’ (Бяльк.), ст.-бел. певный ’вядомы, дакладны, пэўны’ (Ст.-бел. лексікон), ’упэўнены, перакананы; праўдзівы’ (Сл. Скарыны); сюды ж пэўна ’напэўна, несумненна’ (ТСБМ, Яруш., Сл. ПЗБ), пэ́ўно ’тс’ (Цых., Сл. ПЗБ), пэ́ўне, пэ́ўня ’верагодна, напэўна, бясспрэчна’ (Яруш., Бяльк., Сл. ПЗБ, Мал., Шат.; шчуч., З нар. сл.), пе́ўне, пе́ўня ’тс’ (Сержп., Бяльк., Шпіл.), ст.-бел. певне ’вядома, бясспрэчна’ (Ст.-бел. лексікон). Запазычана з польск. pewny ’бясспрэчны, надзейны, верагодны, бяспечны’, pewno, pewnie ’бясспрэчна, надзейна, верагодна’, гл. Цвяткоў, Запіскі, 2, 58 (рэфлекс э на месцы ъ; формы з е — вынік другаснай адаптацыі); прасл. *pъv‑ьnъ ад рэліктавага *pъva ’пэўнасць, давер’, параўн. санскр. pavate (корань pū‑) ’бачыць выразна’, гл. Махэк₂, 447 (пра чэш., славац. pevný ’моцны, цвёрды, устойлівы’); Банькоўскі, 2, 535, 968.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

exhaustive

[igˈzɔstɪv]

adj.

1) які́ вычэ́рпвае і́лы, запа́сы)

2) вычарпа́льны (адка́з), усебако́вы (характары́стыка); даўгі́, дакла́дны (экза́мэн, справазда́ча)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

precise

[prɪˈsaɪs]

adj.

1) дакла́дны; выра́зны; азна́чаны, акрэ́сьлены

2) акура́тны, выра́зны, я́сны (по́чырк)

3) патрабава́льны, пэданты́чны, пі́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

этало́н

(фр. étalon)

1) дакладны ўзор устаноўленай адзінкі вымярэння (напр. э. вагі);

2) перан. узор, стандарт для параўнання з чым-н. (напр. э. прыстойнасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

тэлефо́н, ‑а, м.

1. Від электрасувязі, які дае магчымасць весці вусную размову паміж абанентамі, аддаленымі адзін ад другога на далёкую адлегласць. Гаварыць па тэлефоне. □ Неяк увечары пазваніў па тэлефоне сын маіх знаёмых Толік і запытаў, ці не магла б я даць яму якую-небудзь цікавую кніжку. Бяганская.

2. Электраакустычны апарат для перадачы І прыёму моўнай інфармацыі. Міжгародні тэлефон. Палявы тэлефон. □ Пятрэнка, а за ім Казімір з Ірынкай, прайшлі ў маленькі дырэктарскі кабінет, дзе на сцяне над сталом вісеў тэлефон. Краўчанка. // Нумар тэлефоннага апарата. Дакладны бяру тэлефон, Дакладны ведаю Адрас. Барадулін.

•••

Тэлефон-аўтамат — тэлефонны апарат з механічнай сістэмай аплаты тэлефонных размоў; таксафон.

Абарваць тэлефон гл. абарваць.

Вісець на тэлефоне гл. вісець.

Сядзець на тэлефоне гл. сядзець.

[Ад грэч. tēle — далёка і phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́гі streng; hart (суровы); genu, strikt (дакладны); herb (пра прыгажосць);

у стро́гім сэ́нсе сло́ва im whren [igentlichen] Sinn des Wrtes;

пад стро́гім сакрэ́там streng gehim

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

careful

[ˈkerfəl]

adj.

1) ува́жны, ува́жлівы, асьцяро́жны

to be careful of sweets — асьцерага́цца сало́дкага

2) стара́нны, дакла́дны

careful examination of the question — дакла́дны і ўва́жны разгля́д пыта́ньня

3) руплі́вы, клапатлі́вы; ува́жлівы

Be careful of the horses! — Асьцяро́жна абыхо́дзься з ко́ньмі!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

да́та

(польск. data, ад лац. datum)

1) дакладны каляндарны час (год, месяц, дзень) якой-н. падзеі, здарэння;

2) памета на дакуменце пра час яго напісання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

faithful

[ˈfeɪӨfəl]

1.

adj.

1) ве́рны, адда́ны

2) праўдзі́вы; дакла́дны, акура́тны

2.

n.

ве́рны -ага m., ве́рная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

prompt

1.

a акура́тны, дакла́дны

2.

adv у тэ́рмін, своечасо́ва, без затры́мкі; адра́зу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)