уляжа́цца, ‑жыцца; зак.
Тое, што і улежацца. Стог у Кастуся атрымаўся даволі нязграбны, нейкі аднабокі, з нахіленай дзюбкай-вяршком. — Сена не ўляжалася... Гаўрылкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
велікава́ты, ‑ая, ‑ае.
Крыху большы, чым патрэбна. Велікаваты каўнер. Велікаватая шапка. // Даволі вялікі. Я ўвайшоў у велікаваты пакой з крыху гарбатаю падлогаю пасярэдзіне. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кві́та, у знач. вык.
Разм. Канец; усё, даволі; ніякай размовы. — А калі, думаю, крута стане ці што, паставім [бандыта] пад першы дуб і квіта. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Перныш ’пярына’ (Булг.) — варыянт формы пернач з даволі рэдкім суф. ‑ЫШ (гл. пернаць). Да пяро (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
unique [ju:ˈni:k] adj.
1. адзі́ны, уніка́льны;
a unique opportunity выклю́чная магчы́масць
2. infml незвыча́йны, надзвыча́йны;
a rather unique little restaurant даво́лі незвыча́йны рэстара́нчык
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
высакава́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Крыху вышэйшы, чым трэба. Высакаваты падмурак. Высакаватая столь.
2. Даволі высокі. Жыта было ўжо высакаватае і сіняе, як возера. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
немалы́, ‑ая, ‑ое.
1. Даволі вялікі, значны па велічыні, памерах, колькасці. Немалыя грошы. □ Немалую дарогу прайшлі мы Па чужой і па роднай зямлі. Колас. — Колькі сёння атрымана патронаў? — запытаўся камандуючы. І хоць начальнік тыла назваў немалую лічбу, камандуючы быў незадаволены. Мележ. // Даволі працяглы (пра тэрмін, час і пад.). Чатыры гады — немалы час. Чарнышэвіч.
2. Значны па сіле, інтэнсіўнасці, глыбіні праяўлення. Немалая радасць. □ Рух узняўся за лесам І лязгат, і гром немалы. Куляшоў.
3. Які мае даволі вялікае значэнне, аўтарытэт у грамадстве; значны, важны. Сярэдні чыноўнік губернскіх канцылярый або немалы чын на чыгунцы заўсёды будаваў сабе пад старасць такі дом. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Аба́лак ’пасак мязгі дрэва’ (КЭС), лаг. < польск. obałek ’дрэва, вырванае бурай’ (< obalić ’зваліць’). Семантыка, праўда, даволі далёкая.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
few [fju:] n. adj.
1. няшма́т, нямно́га, ма́ла, ма́ла хто;
We saw few children there. Мы бачылі там мала дзяцей.
2. : a few не́калькі;
in a few days праз не́калькі дзён;
quite a few даво́лі шмат/мно́га;
Quite a few of them spoke English. Даволі шмат хто з іх ведаў англійскую мову.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
léidlich
1.
a ніштава́ты, цярпі́мы
2.
adv сяк-так, ніштава́та, так сабе́, даво́лі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)