радзі́ць, раджу́, ро́дзіш, ро́дзіць; зак. і незак.

1. каго-што. Тое, што і нарадзіць (нараджаць).

2. незак. Даваць ураджай, плады (аб глебе, раслінах).

Глеба родзіць добра.

Надта родзяць буракі.

|| незак. таксама раджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

zeznawać

незак. даваць паказанні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

даі́цца, доіцца; незак.

1. Даваць малако (аб карове, казе і пад.). Карова яшчэ доіцца.

2. Зал. да даіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да навучыць.

2. каго і без дап. Разм. Даваць настаўленні, настаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабла́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Нястрогія, паблажлівыя адносіны да каго‑н. Даваць паблажку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Сума, на якую зменшана цана на што-н.

С. з падаткаў.

Тавар са скідкай.

2. Заніжанае патрабаванне да каго-, чаго-н.; уступка.

Не даваць ніякай скідкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стэрылізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак.

1. што. Зрабіць (рабіць) стэрыльным, абеззаразіць (-ражваць).

2. каго-што. Зрабіць (рабіць) няздольным даваць патомства шляхам асобай аперацыі (спец.).

|| наз. стэрыліза́цыя, -і, ж.

|| прым. стэрылізацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

consent​2 [kənˈsent] v. fml (to)

1. згаджа́цца, пагаджа́цца, дава́ць зго́ду;

consent to a suggestion згадзі́цца з прапано́вай

2. дазваля́ць, дава́ць дазво́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пи́чкать несов.

1. разг. дава́ць праз ме́ру, напіха́ць (каго, што, чым);

пи́чкать больно́го лека́рствами дава́ць праз ме́ру хво́раму ле́кі;

2. перен. нашпіго́ўваць, шпігава́ць, набіва́ць, начыня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

інструктава́ць

(лац. instruere)

даваць кіроўныя ўказанні, інструкцыі адносна вядзення справы або выканання абавязкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)