шкіле́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шкілета (у 1 знач.), належыць яму. Шкілетныя мышцы. Шкілетныя косці.

2. Спец. Галоўны, асноўны, апорны. Шкілетныя галіны дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brunt [brʌnt] n. :

♦

bear/take the brunt of smth. вы́трываць гало́ўны ўда́р чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

manor [ˈmænə] n. BrE вялі́кая сядзі́ба (за горадам);

the manor house гало́ўны буды́нак на сядзі́бе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

overriding [ˌəʊvəˈraɪdɪŋ] adj. гало́ўны, першара́дны, раша́ючы, выраша́льны;

the overriding factor выраша́льны фа́ктар; фа́ктар першара́днага значэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

koronny

гіст. каронны; каралеўскі;

koronny świadek — галоўны сведка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zwierzchni

вышэйшы; галоўны; кіроўны;

władza ~a — вышэйшая ўлада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

red. nacz.

= redaktor naczelny — галоўны рэдактар; гал. рэд.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kérnpunkt

m -(e)s, -e гало́ўны пункт; су́тнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

главе́нствующий

1. прич. які́ (што) вяршэ́нствуе; які́ (што) пану́е; які́ (што) узнача́львае; см. главе́нствовать;

2. прил. гало́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намало́т, ‑у, М ‑лоце, м.

Колькасць намалочанага збожжа. Высокія намалоты пшаніцы. □ Галоўны на малацьбе чалавек — падавальшчык. Які падавальшчык трапіцца, такая будзе і работа, такі і намалот. Сяркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)