Які пахудзеў. Прыязджаў [бацька] дадому то вясёлы, калі ўдавалася добра зарабіць, а іншы раз сярдзіты, крыклівы, няголены, пахудзелы, толькі вочы нядобра блішчалі з-пад насупленых броваў.Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
развясёлы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Вельмі вясёлы. — Люба, — смальнуў .. [Сашка] развясёлым голасам, — бяры чарку!Чорны.Ліха рэзаў гармонік, екатаў бубен, з подсвістам, з прыпеўкамі таптала вулкавы пыл развясёлае войска.М. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сняжы́сты, ‑ая, ‑ае.
Абл. Снежны (у 1 знач.). [Мароз:] — Іду я, сняжысты, ўсясільны, Па сцежках-пуцінах пустых.Купала.Зазвініць Вясёлы ў голлі вецер, З вішань Атрасе сняжысты рой.І. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разм. Прывесці ў радасны, вясёлы стан. Такія думкі ўзвесялілі .. [Клебера], палепшылі яго настрой, тым больш, што раненая нага бадай што і не балела.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
disposition[ˌdɪspəˈzɪʃn]n.
1. хара́ктар, но́раў, нату́ра;
He has a cheerful disposition. У яго вясёлы нораў.
2.fml размяшчэ́нне; дыспазі́цыя (войскаў)
3.fml схі́льнасць, тэндэ́нцыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
жартаўні́к, ‑а, м.
Той, хто любіць жартаваць (у 1 знач.). К таму ж яшчэ .. [Сымон] быў вясёлы, На байкі здатны, на язык. І словы сыпаў, як з прыполу, Жаданы ўсюды жартаўнік.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)