тыта́н³, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі кіпяцільнік асобай канструкцыі.

Т. ужо закіпеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джуплава́ць

‘моцна біць каго-небудзь, што-небудзь чым-небудзь гнуткім; ісці (пра вялікі дождж)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. джуплу́ю джуплу́ем
2-я ас. джуплу́еш джуплу́еце
3-я ас. джуплу́е джуплу́юць
Прошлы час
м. джуплава́ў джуплава́лі
ж. джуплава́ла
н. джуплава́ла
Загадны лад
2-я ас. джуплу́й джуплу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час джуплу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перавыда́так, -тку м. перерасхо́д;

вялі́кі п. — большо́й перерасхо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваўкада́ў, -да́ва, мн. -да́вы, -да́ваў, м.

Вялікі паляўнічы сабака, з якім ходзяць на ваўкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неабся́жны, -ая, -ае.

Вялікі па працягласці, памерах; бязмежны.

Н. акіян.

|| наз. неабся́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэ́рыі, -рый, адз. прэ́рыя, -і, ж.

Вялікі стэп на чарназёмных землях у Паўночнай Амерыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

макра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. вялікі, буйны, напр.: макраклімат, макраструктура, макрацэфалія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

огро́мный вялі́кі, веліза́рны, вялі́зны, велічэ́зны;

огро́мное значе́ние вялі́кае (веліза́рнае) значэ́нне;

огро́мный дом вялі́кі (вялі́зны, велічэ́зны) дом.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зверына́, -ы́, ж.

1. зб. Звяры.

У лесе многа зверыны.

2. м. Вялікі звер (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікі камень — абломак горнай пароды.

|| прым. валу́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)