арба́

(цюрк. araba)

высокая двухколая павозка ў Сярэд. Азіі і доўгая чатырохколая — у Крыме і на Каўказе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

маге́рка

(польск. magierka, ад венг. magyar = венгр)

высокая валеная з воўны мужчынская шапка, якую насілі раней сяляне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

A2 [eɪ] n. «выда́тна» (самая высокая акадэмічная адзнака ў Англіі);

He got an A in chemistry. Ён атрымаў «выдатна» па хіміі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

angular [ˈæŋgjələ] adj.

1. вуглавы́; з во́стрымі вугла́мі

2. худы́, хударля́вы, кастля́вы, кашча́вы (пра чалавека);

a tall angular woman высо́кая хударля́вая жанчы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rent1 [rent] n. арэ́ндная пла́та;

high/low/fair rent высо́каяі́зкая/уме́раная арэ́ндная пла́та

for rent здае́цца ў найм (надпіс)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АНЕ́ТА

(Aneto),

Піка-дэ-Анета, самая высокая вяршыня Пірэнеяў, у Іспаніі. Выш. 3404 м. Размешчана ў гранітным масіве Маладзета. Снежнікі і невял. ледавікі.

т. 1, с. 366

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕ́РЛАХАЎСКІ-ШЦІТ

(Gerlachowskyštit),

самая высокая горная вяршыня Карпат, на тэр. Славакіі. Выш. 2655 м. Складзена з гранітаў. Уваходзіць у склад Татранскага нацыянальнага парку.

т. 5, с. 175

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чало́ Высокая сенажаць; адкрытае месца; прыдарожны ўчастак; пярэдні край (Жытк., Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ins

f -, -en

1) адзі́нка; пе́ршы ну́мар

2) «адзі́нка» (самая высокая ацэнка ў нямецкай школе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уда́лечы, прысл.

Абл. Удалечыні. Усё ўдалечы зацягнула дымам. Мележ. А трава высокая, густая, Не акінуць вокам луг такі, То бяжыць і ўдалечы знікае, То падходзіць блізка да ракі. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)