атэстава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.
1. Даць (даваць) водгук, характарыстыку. — Разумны! — з павагай атэстуе .. [Насця] парторга. Васілевіч.
2. Прысвоіць (прысвойваць) званне каму‑н. Кансерваторыю закончыў Агафон Па класу, як гаворыцца, вакала. — Выдатны барытон! — Камісія яго атэставала. Валасевіч.
•••
Атэставаць сябе — паказаць (паказваць) сябе з якога‑н. боку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ствара́льнік, ‑а, м.
Той, хто стварае што‑н.; тварэц. Працоўныя масы — стваральнікі ўсіх матэрыяльных і духоўных каштоўнасцей, галоўны герой гісторыі — павінны былі стаць і галоўным героем літаратуры. Івашын. [Я. Колас] з’яўляецца разам з Янкам Купалам стваральнікам беларускай літаратурнай мовы. «Полымя». // Арганізатар. [Шырма] .. выдатны дзеяч нашай культуры, стваральнік славутага беларускага хору. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
marvelous
[ˈmɑ:rvləs]
adj.
1) цудо́ўны, надзвыча́йны
2) непраўдападо́бны, невераго́дны
3) informal ве́льмі до́бры, раско́шны, выда́тны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пе́ршы, -ая, -ае.
1. гл. адзін.
2. Першапачатковы, самы ранні, які з’явіўся крыніцай або аб’ектам дзеяння раней за іншых.
Першае ўражанне.
Не першага веку (не малады). Прадукт не першай свежасці (пачынае псавацца). П. рэйс.
3. Самы лепшы з усіх у якіх-н. адносінах, выдатны, добры.
П. майстар.
П. гатунак.
4. у знач. наз. пе́ршае, -ага, н. Рэдкая страва (суп, булён і пад.), што падаецца ў пачатку абеду.
З’есці першае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
tip-top
разм.
1. прысл. дасканала, выдатна, цудоўна;
2. прым. дасканалы, выдатны, цудоўны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
садо́ўніцтва, ‑а, н.
1. Занятак садоўніка; майстэрства даглядаць сад.
2. Развядзенне садовых раслін як галіна сельскай гаспадаркі. Даручылі мне людзі нашы крыху падвучыцца і ўзяць у калгасе садоўніцтва ў свае рукі. Скрыпка. // Раздзел сельскагаспадарчай навукі аб развядзенні і вырошчванні садоў. Ад уваходу пачынаецца жывапісная алея — выдатны ўзор дасягненняў нашага дэкаратыўнага садоўніцтва. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смугля́вы, ‑ая, ‑ае.
Злёгку смуглы; смуглаваты. Смуглявы тварык. □ На смуглявую, чыстую, дзявочай свежасці скуру брытву браць трэба было самую вострую. Карпюк. // Які мае такую скуру. І вось выходзіць хлопец статны, Крыху смуглявы, малады, Танкіст і песе[ннік] выдатны, І сам прыгожы, хоць куды. Колас. Мікола сапраўды нагадваў цыгана — такі ён быў чорны, смуглявы. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
golden [ˈgəʊldən] adj. залаты́; залаці́сты (таксама перан.);
the golden age (of) залаты́ век;
a golden chance выда́тны шанс;
a golden opportunity выда́тная магчы́масць;
golden wedding залато́е вясе́лле
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
notable [ˈnəʊtəbl] adj. (for) ва́рты ўва́гі, зна́чны, ва́жны; выда́тны;
notable events ва́жныя падзе́і;
notable artists знакамі́тыя мастакі́;
a man notable for his wit чалаве́к, вядо́мы сваёй дасці́пнасцю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
lustrous
[ˈlʌstrəs]
adj.
1) блішча́сты, бліску́чы
2) глянцаві́ты
3) Figur. сьве́тлы; выда́тны; надзвыча́йны, бліску́чы (пра дасягне́ньні, кар’е́ру)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)