і́менна частица и́менно;

а. і. — в знач. союза а и́менно;

(вось) і. — (вот) и́менно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закапа́ны зары́тый, зако́панный; см. закапа́ць 1;

◊ вось дзе саба́ка з. — вот где соба́ка зары́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ай межд. ай;

ай-ай-а́й ай-яй-я́й;

ай да… вось дык…

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́доваться ра́давацца; це́шыцца;

◊

изво́льте ра́доваться (выражение досады, ирон.) вось вам калі́ ла́ска, ра́дуйцеся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анто́н, ‑у, м.

Разм. Тое, што і антонаўка. Вось антоны, вось апорты, Вось і слуцкія вам бэры Тут вісяць, нібы збаны. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

therefore [ˈðeəfɔ:] adv. таму́, вось чаму́; такі́м чы́нам;

I think, therefore I am. Я думаю, значыць я існую.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

x-Áchse

f -, -n матэм. вось абсцы́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

y-Áchse

f -, -n матэм. вось ардына́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Заво́са ’жалезная скобка, прымацаваная да падушкі восі, каб калясо не ўрэзвалася ў яе (вось)’ (Нас.). Параўн. рус. арханг. зао́сок ’аснова з дрэва, на якой замацоўваецца жалезная частка восі’, польск. zaośnik ’дэталь воза’. Відавочная сувязь з за і вось (гл.) не дае, аднак, яснасці наконт шляху словаўтварэння: канчатак ‑а ўказвае хутчэй на бязафіксны аддзеяслоўны наз., чым на прэфіксальны (параўн. заплот, запазуха), мадэль за + аснова + а не адзначаецца. Можа, адлюстроўвае воса < вось? Ці не падвядзенне пад «мадэль» атоса (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насту́пны, -ая, -ае.

1. Які наступае, настае непасрэдна пасля каго-, чаго-н.; бліжэйшы па чарзе.

Н. дзень.

Наступнае спатканне.

2. Які наступіў пазней за чым-н.; ніжэйназваны, ніжэйпрыведзены.

Прапанаваць н. план.

3. у знач. наз. насту́пнае, -ага, н. Тое, аб чым гаворыцца далей; вось што.

А затым адбылося н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)