акры́л

(ад лац. acer = востры)

бясколерная празрыстая маса, з якой вырабляюць шкло для акуляраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акрыцы́д

(ад лац. acer, acris = востры + -цыд)

лекавы прэпарат для барацьбы з мікробамі, антысептык.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

обоюдоо́стрый

1. во́стры з або́двух бако́ў, двухбаковаво́стры;

обоюдоо́строе ору́жие во́страя з або́двух бако́ў (двухбаковаво́страя) збро́я;

2. перен. двухбакованебяспе́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pointiert

[poε˜'ti:rt]

a

1) во́стры, заво́страны

2) перан. падкрэ́слены

3) дасці́пны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sharp

[ʃɑ:rp]

1.

adj.

1) во́стры; до́бра заво́страны

a sharp knife — во́стры нож

2) во́страканцо́вы, сьпіча́сты

3) рапто́ўны, круты́ (пра паваро́т)

4) во́стры, рэ́зкі

sharp words — рэ́зкія сло́вы

5) мо́цны, во́стры

a sharp pain — во́стры боль

6) выра́зны

the sharp contrast — рэ́зкі, выра́зны кантра́ст

7) во́стры, то́нкі; адчува́льны

a sharp eye — до́брае во́ка

sharp ears — чу́йныя ву́шы

2.

adv.

1) дакла́дна

at one o’clock sharp — дакла́дна, ро́ўна а пе́ршай гадзі́не

2) рапто́ўна, пі́льна

Look sharp! — Глядзі́ ва ўсе́ во́чы, будзь пі́льны

3.

n. Mus.

дые́з -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

піка́нтны

(фр. piquant, ад piquer = калоць)

1) востры на смак (напр. п. соус);

2) перан. які выклікае востры інтарэс, цікавасць (напр. п. выпадак);

3) перан. прываблівы, спакуслівы (напр. п-ая знешнасць).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

АКУ́Т

(ад лац. acutus востры, высокі),

1) адзін з відаў муз. націску ў стараж.-грэч., сербскай і інш. мовах.

2) Знак гэтага націску на пісьме (ˊ). З) Інтанацыя сучаснай літоўскай мовы, якая мае сыходны характар.

т. 1, с. 219

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ку́цы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і куртаты. Нос [у зімародка] доўгі, прамы і востры, а хвост кароткі, як кажуць, куцы. В. Вольскі. Быў сабака, як на смех, Куцы і аблезлы. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скабардзі́на ‘кашчэй (худы чалавек)’ (Касп.). Лаўчутэ (Балтизмы, 131) выводзіць з лат. skabardzîgs ‘востры, пранікаючы’ < skabar̂da ‘шчэпка, асколак, стрэмка’. Параўн. літ. skebérda ‘востры’; балтыйскія словы ўзыходзяць да кораня *skabh‑ ‘абрываць; скабліць’ (Траўтман, 262). У славянскіх мовах роднаснымі з’яўляюцца *skoblь, *skoblʼа і іх дэрываты; гл. Фрэнкель, 797, 799.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

biting

[ˈbaɪtɪŋ]

adj.

1) во́стры; прані́зьлівы; прані́клівы

a biting wind — во́стры, прані́зьлівы ве́цер

a biting cold — прані́зьлівая сьцю́жа

2) Figur. зье́длівы, саркасты́чны

a biting remark — зье́длівая заўва́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)