Э́ры нескл н (возера) Ériesee [´i:ri-] m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

выцяка́ць несов.

1. вытека́ть, утека́ть;

2. вытека́ть;

рака́ ~ка́е з во́зера — река́ вытека́ет из о́зера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абплы́сці сов. оплы́ть;

а. во́страў — оплы́ть о́стров;

а. на ло́дцы во́зера — оплы́ть на ло́дке о́зеро

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

салане́ц, ‑нцу, м.

1. Глеба, насычаная солямі натрыю.

2. Возера ці крыніца з салёнай вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцвярджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. сцвердзіць.

2. што, з дадан. і без дап. Настойліва даводзіць, упэўніваючы ў чым-н.

Старажылы сцвярджаюць, што за вёскай было возера.

Усе сцвярджаюць гэту ісціну.

|| наз. сцвярджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

памуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., што.

1. Зрабіць мутным, пазбавіць празрыстасці; замуціць. З возера вылезла нейкае дзіва, возера ўсё ў адзін міг памуціла. Дубоўка.

2. перан. Пазбавіць яснасці, затуманіць (пра свядомасць, розум і пад.). Гэты ўдушлівы гар на момант памуціў свядомасць... Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

батыгра́ма

(ад баты- + -грама)

крывая суадносін розных глыбінь вадаёма (возера, мора).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

абпла́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Плаваючы, пабываць усюды, у розных месцах. Абплаваць усё возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліма́н, ‑а, м.

Заліў у нізоўях ракі ці салёнае возера паблізу мора (звычайна багатае лячэбнымі гразямі).

[Грэч. limen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапо́нім, ‑а, м.

Назва якога‑н. геаграфічнага аб’екта пэўнай мясцовасці (населенага пункта, ракі, возера і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)