familiarity [fəˌmɪliˈærəti] n.

1. (with) до́брыя ве́ды (чаго-н.), дасве́дчанасць (у чым-н.)

2. прастата́, во́льнасць (у паводзінах)

3. pl. familiarities fml фамілья́рнасць; фамілья́рныя паво́дзіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няцвёрды в разн. знач. нетвёрдый;

~дая гле́ба — нетвёрдая по́чва;

~дая хада́ — нетвёрдая похо́дка;

~дыя ве́ды — нетвёрдые зна́ния;

н. адка́з — нетвёрдый отве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаві́ць

1. ernéuern vt, restauríeren vt; wiederhérstellen vt (будынак і г. д.);

2. (веды) áuffrischen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

obtain

[əbˈteɪn]

v.

здабыва́ць; дастава́ць, атры́мваць

to obtain knowledge — здабыва́ць ве́ды

to obtain tickets — даста́ць біле́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

недастатко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не адпавядае чаму‑н., якім‑н. патрэбам. Недастатковыя сродкі. Недастатковыя тэмпы росту вытворчасці. // Слабы, малы. Недастатковы вопыт.

2. Які патрабуе папаўнення, няпоўны; нездавальняючы. Недастатковыя веды. // Негрунтоўны, несур’ёзны. Недастатковая прычына для слёз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўгу́р, ‑а, м.

1. У Старажытным Рыме — жрэц, які тлумачыў уяўную волю багоў па шчабятанню і палёце птушак.

2. Іран. Пра таго, хто свае спецыяльныя веды ператварае ў тайну, хто робіць выгляд, што ведае асаблівыя тайны.

[Лац. augur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярхі́, ‑оў; адз. няма.

1. Вышэйшыя, кіруючыя колы грамадства. Кіруючыя вярхі. Сустрэча ў вярхах. Вярхі феадальнага грамадства.

2. Высокія гукі, ноты. Браць вярхі. Чыстыя вярхі.

3. Неглыбокія, павярхоўныя веды ў якой‑н. галіне, спецыяльнасці. Нахапацца вярхоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэ́рпаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак., што.

1. Даставаць, набіраць чым-н. што-н. вадкае або сыпкае.

Ч. ваду.

Ч. каўшом пясок.

2. перан. Набываць, браць што-н. адкуль-н. (кніжн.).

Ч. веды.

Ч. сілы.

|| аднакр. чарпану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́, (да 1 знач.).

|| наз. чэ́рпанне, -я, н.

|| прым. чарпа́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грунто́ўны

(польск. gruntowny)

1) трывалы, глыбокі (напр. г-ыя веды);

2) які характарызуецца сур’ёзнасцю, глыбінёй, падрабязнасцю, абгрунтаваны (напр. г. артыкул).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фармакагно́зія

(ад гр. pharmakon = лякарства + gnosis = веды)

раздзел фармацыі, які вывучае рэчывы расліннага і жывёльнага паходжання, што маюць лекавыя ўласцівасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)