универса́льный в разн. знач. універса́льны;
универса́льные зна́ния універса́льныя ве́ды;
универса́льное сре́дство універса́льны сро́дак;
образова́ние универса́льное адука́цыя ўніверса́льная;
универса́льный магази́н універса́льны магазі́н.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Anglicist
[ˈæŋglɪsɪst]
n.
англіцы́ст -а m. (студэ́нт або́ спэцыялі́ст у галіне́ анге́льскае лінгві́стыкі або агу́льнае ве́ды пра Анге́льшчыну)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Kénntnis
f -, -se
1) ве́данне
~ néhmen* von etw. (D) — прыма́ць што-н. да ве́дама
j-n (von D) in ~ sétzen — даве́сці да ве́дама каго́-н. (аб чым-н.)
aus éigener ~ — на ўла́сным во́пыце
2) pl ве́ды, эруды́цыя
über ~se verfügen — мець ве́ды
séine ~se in Frémdsprachen sind gut — яго́ ве́ды заме́жных мо́ў до́брыя
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
праве́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.
1. Упэўніцца ў правільнасці чаго-н., абследаваць з мэтай нагляду, кантролю.
П. правільнасць рашэння задачы.
П. білеты пры ўваходзе.
2. Падвергнуць выпрабаванню для высвятлення чаго-н.
П. веды навучэнцаў.
П. насенне на ўсходжасць.
|| незак. правяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. праве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.; прым. праве́рачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прагрэсі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паступова ўзмацняцца, павялічвацца.
Хвароба прагрэсіруе.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рухацца наперад па шляху прагрэсу.
Навука прагрэсіруе.
3. у чым і без дап. Паляпшаць сваё майстэрства ў якой-н. галіне, свае веды і пад., удасканальвацца.
Юны спартсмен прагрэсіруе.
|| наз. прагрэсі́раванне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
элемента́рны, -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да элементаў (у 5 знач.).
Э. састаў рэчыва.
2. Пачатковы, які датычыцца асноў чаго-н., асноўны, самы неабходны.
Элементарная фізіка.
Элементарныя веды.
3. перан. Нескладаны, прасцейшы, такі, які павінен быць вядомы кожнаму.
Элементарныя пытанні правапісу.
Элементарныя правілы паводзін.
4. перан. Спрошчаны, павярхоўны, абмежаваны.
Элементарная схема.
|| наз. элемента́рнасць, -і, ж. (да 3 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
attainment [əˈteɪnmənt] n. fml
1. дасягне́нне;
the attainment of the target дасягне́нне мэ́ты
2. (звыч. pl.) attainments дасягне́нні; ве́ды; кваліфіка́цыя;
His scientific attainments are impressive. Яго навуковыя дасягненні ўражваюць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rudimentary [ˌru:dɪˈmentri] adj.
1. fml элемента́рны;
She had a rudimentary knowledge of botany. У яе былі элементарныя веды батанікі.
2. fml рудымента́рны, недара́звіты, зача́ткавы;
a rudimentary organ рудымента́рны о́рган
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кампетэ́нтны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн.
1. Які мае дастатковыя веды ў якой‑н. галіне; дасведчаны. [Хадановіч], калі прызнацца, не надта быў кампетэнтны ў пытаннях севазвароту або ў справе ўгнаення палёў. Грамовіч. // Заснаваны на дасведчанасці; кваліфікаваны, аўтарытэтны. Кампетэнтная думка.
2. Які мае пэўныя паўнамоцтвы. Кампетэнтная арганізацыя.
[Ад лац. competens, competensis — адпаведны, здольны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
promulgate
[ˈprɑ:məlgeɪt]
v.t.
1) абвяшча́ць
2) распаўсю́джваць, пашыра́ць
to promulgate knowledge and good habits — распаўсю́джваць ве́ды й до́брыя на́выкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)