вадано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае ў сабе ваду. Ваданосны гарызонт. Ваданосны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадаспу́ск, ‑а, м.

Труба, па якой спускаюць ваду з вадасховішча праз плаціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водапраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які добра прапускае праз сябе ваду. Водапранікальныя пласты зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усплёснуцца, ‑нецца; зак.

Плёснуцца, з шумам падняцца ўверх (пра ваду). Усплёснуліся хвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хларава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

1. Абеззаразіць (абеззаражваць) пры дапамозе хлору.

Х. ваду.

2. Увесці (уводзіць) хлор у малекулы арганічнага ці неарганічнага рэчыва (спец.).

Х. этан.

|| наз. хларава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ускаламу́ціць сов. взмути́ть, взбаламу́тить;

у. ваду́ ў кало́дзежы — взмути́ть (взбаламу́тить) во́ду в коло́дце

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бюве́т

(фр. buvette = прылавак)

збудаванне над мінеральнай крыніцай, адкуль непасрэдна бяруць ваду для шцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

submersion

[səbˈmɜ:rʒən]

n.

пагружэ́ньне, заглыбле́ньне n. (у ваду́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thresh over

Figur.

таўчы́ ваду́ ў ступе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; незак.

1. Бурна, імкліва выяўляць сваю разбуральную сілу (пра вецер, агонь, ваду).

Полымя бушуе.

Бушуюць хвалі.

2. перан. Бурна выказваць сваё незадавальненне, буяніць (разм.).

Чаго ты бушуеш?

|| наз. бушава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)