чаро́цісты, ‑ая, ‑ае.

Парослы чаротам. А кніжка сапраўды была прыгожая: на вокладцы была намалявана рэчка з чароцістым берагам і чалавек у чоўне, а наўскасяк напісана «Расцяробы». Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jovial [ˈdʒəʊviəl] adj. дружалю́бны; вясёлы; жыццяра́дасны;

a jovial smile дружалю́бная ўсме́шка;

Grandma was kind and jovial. Бабуля была добрай і жыццярадаснай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ribbon [ˈrɪbən] n. сту́жка, касні́к; тасьма́, тасёмка;

Jane was wearing a ribbon in her hair. У валасы Джэйн была ўплецена стужка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fláchfallen

* аддз. vi (s) не прыніма́цца да ўва́гі, не улі́чвацца

sein Vórschlag ist fláchgefallen — яго́ прапано́ва не была́ прыня́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ста́вішча, ‑а, н.

Месца, дзе была плаціна або запруда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куцця́, -і́, ж.

1. Урачыстая вячэра напярэдадні Каляд, Новага года, якая суправаджаецца варажбою, а таксама дзень, у які адбываецца гэта ўрачыстасць.

2. Каша з ячных і іншых круп як традыцыйная абрадавая страва беларусаў і іншых славянскіх народаў.

○

Багатая (шчодрая) куцця — гатавалася перад Новым годам; была мясная, багатая, каб і год быў багаты.

Посная (галодная) куцця — гатавалася напярэдадні Каляд і Вадохрышча без мяса і жывёльнага тлушчу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хаця́ (разм.).

1. злуч. уступальны. Падпарадкоўвае даданыя ўступальныя сказы, выступаючы са знач.: нягледзячы на тое, што.

Сонца грэла моцна, х. была ўжо восень.

2. часц. узмацн.-вылуч. Ужыв. са знач.: самае меншае, ва ўсякім выпадку.

Вы ж х. не спазняйцеся.

3. часц. ўзмацн.-абмежавальная (звычайна ў спалучэнні з часціцай «б»). Ужыв. са знач.: нічога больш, акрамя гэтага, усяго толькі.

Х. б глыточак вады глынуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Бле́дны (БРС, Касп.). Параўн. бляды́ (там і пра паходжанне). Укр. дыял. блі́дний, рус. бле́дный (дыял. бледо́й), балг. бле́ден (але і блед, бляд, гл. БЕР, 1, 54–55). Прасл. форма хутчэй за ўсё была blědъ. Калі існавала і паралельнае прасл. blědьnъ, то гэта была, відаць, прасл. дыялектная інавацыя. Магчыма, сюды і бле́ды ’бледны’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

іо́х

(ням. Joch)

старая адзінка зямельнай меры, якая ў Германіі была роўная 56,03 ара, у Швейцарыі — 36, у Венгрыі — 43,16 ара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпіо́рніс

(ад эпі- + гр. ornis = птушка)

вымерлая гіганцкая страусападобная птушка, якая жыла на Мадагаскары і была знішчана ў 17 ст. чалавекам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)