Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
асі́ннік, ‑у, м.
1. Асінавы лес, хмызняк. Шуміць драбналессе: малады бярэзнік, асіннік, алешнік. □ Навокал рос змешаны лес, траплялі стромкія сосны, прысадзістыя елкі, бярэзнік і асіннік, пры дарозе пусціўся ядловец.Гурскі.
2. Асінавыя дровы, будаўнічы матэрыял з асіны і інш. Навазіць асінніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ты́мбер ‘чатырохметровая часаная хваёвая калода’ (ТС), ты́мбры ‘фляксоны, дубовыя бярвенні рознай даўжыні і таўшчыні, якія ідуць на пабудову мастоў’ (навагр., Нар. лекс.), зборн. ты́нбра ‘тоўстае бярвенне, абчэсанае з чатырох бакоў’, ты́нбрына ‘адно бервяно’ (ТС). Запазычана праз польск.tymbry ‘кароткія брусы (пры гандлі драўнінай)’, параўн. timbersy ‘рэбры каркасу ў лодцы’, з англ.timber ‘будаўнічы матэрыял’, ‘бервяно, бэлька’, якое са ст.-англ.timber ‘збудаванне’, ‘будаўнічы матэрыял’, ‘лес, драўніна’, што ўзыходзіць да прагерм.*temran (параўн, ст.-фрыз.timber ‘лес, драўніна’, ст.-в.-ням.zimbar ‘жыллё, хаціна’, ням.Zimmer ‘пакой’). Стараанглійскі дзеяслоў timbran, timbrian быў асноўным для значэння ‘будаваць’ (Online Etymology Dictionary. Рэжым доступу: http://www.etymonline.com./index.php; 01.06.2010 г.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бето́н
(фр. béton)
будаўнічы матэрыял, атрыманы з сумесі рашчыненай цэментнай масы з пяском і шчэбенем.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
туф
(лац. tufus)
порыстая горная парода вулканічнага ці асадкавага паходжання, якая ўжываецца як будаўнічы матэрыял.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэктанафі́зіка
(ад гр. tekton = будаўнічы + фізіка)
раздзел тэктонікі, які вывучае фізічныя ўмовы ўзнікнення тэктанічных дэфармацый.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэктонасфе́ра
(ад гр. tekton = будаўнічы + сфера)
сфера зямной кары, якая прымае ўдзел у тэктанічных рухах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шлакабло́к
(ад шлак + блок)
будаўнічы матэрыял кубічнай формы, які вырабляецца са шлаку з прымессю цэменту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
contractor
[kənˈtræktər]
n.
1) падра́дчык -а m., прадпрые́мец -ца m.
building contractor — будаўні́к-падра́дчык, будаўнічы прадпрые́мец
2) Anat. сьцяжны́ му́скул
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)