сне́жный в разн. знач. сне́жны;

сне́жные верши́ны гор сне́жныя вяршы́ні гор;

сне́жная зима́ сне́жная зіма́;

сне́жные поля́ сне́жныя палі́;

сне́жный ком сне́жны камя́к;

сне́жная бу́ря сне́жная бу́ра;

сне́жный блеск сне́жны бляск.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

насцяро́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і насцярожаны (у 2 знач.). У паставе, у чуйным нахіле галавы, у насцярожлівым чаканні, што, відаць было, ахапіла яе, угадвалася жанчына, якая ўжо ведала, хто яна ёсць. Карпаў. Раней.. [Максім] заўсёды думаў, што падобны на маці. А цяпер, як у бацькі, выпукліліся надброўі.. І прабіўся ў вачах сухі, насцярожлівы бляск. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перламу́травы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да перламутру, складаецца з перламутру. Перламутравы слой. // перан. Які нагадвае чым‑н. перламутр. Перламутравы бляск. □ [Хмары] як бы ўзняліся, у іх з’явіліся перламутравыя прамыіны-прасветліны, і навокал паяснела. Карпаў.

2. Зроблены з перламутру; аздоблены перламутрам. Перламутравыя гузікі. Перламутравыя клавішы акардэона. □ З рукавоў пінжака высунуліся белыя шырокія манжэты з перламутравымі запінкамі. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

twinkle1 [ˈtwɪŋkl] n.

1. міга́нне, мігаце́нне, мігце́нне; зіхаце́нне;

the twinkle of the stars мігаце́нне зо́рак

2. і́скарка, бляск (гумару, радасці і да т.п.);

a humorous twinkle in smb.’s eyes іскры́нкі гу́мару ў чыі́х-н. вача́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мета́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

Хімічна простае рэчыва або сплаў, якім уласцівы бляск, коўкасць і добрая праводнасць цеплыні і электрычнасці.

Высакародныя металы — металы, якія не акісляюцца і не ржавеюць (золата, серабро, плаціна).

Каляровыя металы — усе металы і іх сплавы, акрамя жалеза і яго сплаваў.

Лёгкія металы — металы, якія валодаюць малой шчыльнасцю, ніжэйшай за шчыльнасць жалеза (алюміній, магній, натрый і інш.).

Цяжкія металы — металы з вялікай атамнай вагой або шчыльнасцю (жалеза, ванадый, свінец, ртуць і інш.).

Чорныя металы — жалеза і яго сплавы (чыгун, сталь).

|| прым. металі́чны, -ая, -ае.

Металічныя грошы.

М. голас (перан.: звонкі і рэзкі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Мета́л, мята́л, міта́л ’простае рэчыва або сплаў, якім уласцівы бляск, коўкасць, праводнасць цеплыні і электрычнасці’ (ТСБМ; бабр., Воўк-Лев.; драг., Жыв. сл.). Ст.-рус. металъ, метала (металя) ’тс’ (XVI ст.). Праз ням. Metall ці франц. métal з лац. metallum ’метал’, ’мінерал, выкапень’, ’руднік’, якое са ст.-грэч. μέταλλον ’руднік’ (Фасмер, 2, 609). Крукоўскі (Уплыў, 83) бел. лексему выводзіць з рус. мовы. Не выключана і пасрэдніцтва польск. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

glitter

[ˈglɪtər]

1.

v.i.

1) пераліва́цца, ясьне́ць, зьзяць; іскры́цца

2) блішчэ́ць

2.

n.

1) зы́ркае, асьляпля́льнае сьвятло́, зьзя́ньне n.

2) бляск, шык -у m., раско́ша f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пага́снуць сов.

1. прям., перен. пога́снуть, уга́снуть, поту́хнуть;

2. перен. закати́ться;

~сла сла́ва — закати́лась сла́ва;

3. перен. (уменьшиться, ослабеть) пога́снуть, поме́ркнуть, потускне́ть;

бляск у вача́х — пога́с (поме́рк, потускне́л) блеск в глаза́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

sparkle1 [ˈspɑ:kl] n.

1. і́скра, іскры́нка;

not a spark le of wit ні кро́плі дасці́пнасці

2. бляск, зіхаце́нне; ажы́ўленасць;

The wine has lost its sparkle. Віно перастала пускаць бурбалкі;

The performance lacked sparkle. Спектаклю не хапала жывасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Звязда́ ’зорка’ (назва рэспубліканскай газеты) з рус. звезда < прасл. gvězda, роднаснага літ. žvaigzdẽ ’зорка’, ст.-прус. svãigstan ’ззянне, святло, бляск’. Іншыя этымалогіі і літ-py гл. Фасмер, 2, 85–86; Шанскі, 2, З, 76. Параўн. святло, кветка. Рус. слова звезда выкарыстоўвалася як назва рэвалюцыйнай газеты. Гэта назва прынята была для мінскай газеты, якая (1917–1924 гг.) выдавалася на рус. мове, а з 1924 г. на бел. мове, прычым назва была захавана.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)