дэкапі́раваць

(фр. décaper = ачышчаць металы)

выдаляць плёнку вокіслаў з паверхні металічных вырабаў траўленнем слабым растворам кіслаты ці цыяніду перад гальванастэгіяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плінтава́ць

(ад гр. plinthos = цэгла, пліта)

1) выраўноўваць, ачышчаць паверхню чаго-н.;

2) расколваць камяні на кавалкі для далейшай апрацоўкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

purify

[ˈpjʊrɪfaɪ]

v.t.

ачышча́ць (мо́ву, ваду́)

to purify the heart — ачы́сьціць сэ́рца (ад усяля́кага зла)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ліхтава́ць ’чысціцца да бляску’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.), ст.-бел. лихтовати ’чысціць, выпрамляць’ (XVI ст.), запазычаны са ст.-польск. lichtować (Булыка, Запазыч., 191), якое з ням. lichten ’ачышчаць, праясняцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

самаачышча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Пазбаўляцца ад рознага бруду, чужародных прымесей (пра ваду, глебу). Як мінерал вада мае адну цудоўную якасць, якая вылучае яе сярод іншых, — здольнасць самачышчацца і самаўзнаўляцца. «Полымя».

2. Ачышчаць сябе, свае рады ад чаго‑н. лішняга, непатрэбнага. Партыя самаачышчаецца ад перараджэнцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

луза́ць

1. (ачышчаць) schälen vt, enthülsen vt, áushülsen vt;

луза́ць гаро́х Érbsen áushülsen;

2. (есці семачкі і г. д.) knábbern vt, knácken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

клі́рынг

(англ. clearing, ад clear = ачышчаць, уносіць яснасць)

сістэма безнаяўных разлікаў за прададзены тавар або выкананую работу, якая ажыццяўляецца праз банк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

laxíeren

1.

vt мед. ачышча́ць, аслабля́ць (страўнік)

2.

vi хварэ́ць на пано́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

refine

[rɪˈfaɪn]

1.

v.t.

1) ачышча́ць, рафінава́ць

2) рабі́ць далікатне́йшым, прыгажэ́йшым; удаскана́льваць

2.

v.i.

далікатне́ць; прыгажэ́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rarefy

[ˈrærəfaɪ]

1.

v.t. -fied, -fying

1) разрэ́джваць, рабі́ць радчэ́йшым

2) ачышча́ць, рафінава́ць

2.

v.i.

разрэ́джвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)