канстыту́цыя, ‑і, ж.

1. Асноўны закон дзяржавы, які мае вышэйшую юрыдычную сілу і вызначае грамадою дзяржаўны лад, выбарчую сістэму, прынцыпы арганізацыі і дзейнасці дзяржаўных органаў і асноўныя правы і абавязкі грамадзян. Канстытуцыя СССР. Манархічная канстытуцыя.

2. Будова арганізма, склад цела. Канстытуцыя чалавека. Канстытуцыя жывёлы.

[Ад лац. constitutio — будова; ўстанаўленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лака́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы толькі пэўнаму месцу; абмежаваны, мясцовы. Лакальныя асаблівасці быту. Лакальныя войны. □ Рэвалюцыйная сітуацыя мела лакальныя тэндэнцыі і не магла вывесці паўстання за межы рыбацкіх раёнаў. У. Калеснік.

2. У жывапісе — асноўны, характэрны для данага прадмета (пра колер, тон). Лакальны колер.

[Лац. localis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фундамента́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Трывалы, моцны, вялікі. Фундаментальнае збудаванне. // перан. Грунтоўны, глыбокі па зместу. Фундаментальны твор. □ «Гісторыя беларускай савецкай літаратуры» .. задумана як фундаментальная абагульняючая праца. «Полымя».

2. Асноўны, галоўны. Фундаментальная бібліятэка.

•••

Фундаментальныя даследаванні — тэарэтычныя працы, якія вывучаюць глыбінныя заканамернасці развіцця прыроды, грамадства і мыслення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

major​4 [ˈmeɪdʒə] v. AmE (іn) вывуча́ць ва ўніверсітэ́це пэ́ўны прадме́т у я́касці асно́ўнага, спецыялізава́цца;

He is majoring in French. Асноўны прадмет у яго – французская мова.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fundamental

[,fʌndəˈmentəl]

1.

adj.

1) асно́ўны

2) грунто́ўны; істо́тны, гало́ўны, фундамэнта́льны

fundamental changes — грунто́ўныя зьме́ны

2.

n. fundamentals

асно́вы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стержнево́й

1. техн. стрыжнёвы, шпе́невы;

стержнево́й трансформа́тор стрыжнёвы (шпе́невы) трансфарма́тар;

2. перен. (основной, центральный) асно́ўны, цэнтра́льны; стрыжнёвы;

стержнево́й вопро́с асно́ўнае (цэнтра́льнае, стрыжнёвае) пыта́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

leading [ˈli:dɪŋ] adj.

1. вяду́чы, кіру́ючы, перадавы́;

a leading industrial nation вяду́чая/перадава́я індустрыя́льная краі́на

2. асно́ўны, гало́ўны;

a/the leading part гало́ўная ро́ля (у фільме, п’есе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

main​2 [meɪn] adj. гало́ўны, асно́ўны;

the main thing гало́ўнае;

The main thing is not to panic. Галоўнае – не панікаваць.

♦

in the main нао́гул, у асно́ўным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pivot​1 [ˈpɪvət] n.

1. пункт апо́ры; асно́ва

2. асно́ўны пункт, цэнтр;

His sculpture provides the pivot of the whole exhibition. Яго скульптура з’яўляецца стрыжнем усёй выстаўкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гідраманіто́р

(ад гідра- + манітор)

апарат, які прымяняецца для размывання горных парод і грунту магутным струменем вады; асноўны сродак гідрамеханізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)