фібры́ла, ‑ы, ж.

Спец. Ніткападобнае ўтварэнне, якое з’яўляецца структурным элементам жывёльнага і расліннага арганізма.

[Лац. fibrilla.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́расць, -і, ж.

1. Перыяд жыцця пасля сталасці, калі паступова адбываецца аслабленне дзейнасці арганізма.

С. прыгнула да зямлі.

С. — не радасць (прыказка).

2. Доўгачасовае існаванне; зношанасць.

Слуп зваліўся ад старасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харчава́цца, -чу́юся, -чу́ешся, -чу́ецца; -чу́йся; незак.

1. Задавальняць патрэбу арганізма ў ежы; есці, карміцца.

Х. гароднінай.

Заяц харчуецца капустай.

2. Сталавацца дзе-н.

Х. ў сталовай.

|| наз. харчава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

храсто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Гнуткая і шчыльная злучальная тканка арганізма пазваночных жывёл і чалавека, якая ўтварае некаторыя часткі шкілета і дыхальных шляхоў.

|| прым. храстко́вы, -ая, -ае.

Храстковыя рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мы́шца, ‑ы, ж.

Тканка жывога арганізма, здольная скарачацца і забяспечваць функцыю руху частак цела; мускул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрэ́цыя, ‑і, ж.

Выпрацоўка і выдзяленне асобых рэчываў, патрэбных для жыццядзейнасці арганізма. Залозы ўнутранай сакрэцыі.

[Ад лац. secretio — аддзяленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тулярэмі́я, ‑і, ж.

Вострае інфекцыйнае захворванне жывёл і чалавека, якое прыводзіць да агульнага атручэння арганізма.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндаско́п, ‑а, м.

Прыбор для агляду ўнутраных поласцей арганізма (страўніка, стрававода, мачавога пузыра і пад.).

[Ад грэч. éndon — унутры і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЎТО́ЛІЗ

(ад аўта... + ...ліз),

распад бялкоў у тканках арганізма пад уздзеяннем уласных ферментаў. Пры жыцці арганізма ў адсутнасць паталогіі распад бялкоў цалкам кампенсуецца сінтэзам. Пасля смерці арганізма аўтоліз рэзка ўзмацняецца. Аўтоліз адбываецца і пры выспяванні мяса, цеста, ферментацыі чаю, тытуню, сіласаванні кармоў і інш.

т. 2, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэгенерацыя,

аднаўленне арганізма.

т. 13, с. 547

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)