Níederlassung

f -, -en

1) спуск, апуска́нне

2) пасёлак, паcяле́нне

3) аддзяле́нне, філія́л, фі́лія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Abt.

=

1.

Abteilung – аддзел, аддзяленне; раздзел (кнігі і г.д.)

2.

Bataillon – батальён, дывізіён

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ábteil

n -(e)s, -e

1) купл (у вагоне)

2) аддзяле́нне, вы́гарадка; бокс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zentrále

f -, -n

1) цэнтра́льная тэлефо́нная ста́нцыя

2) цэнтра́льны пункт, цэнтр, гало́ўнае аддзяле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

факультэ́т

(ням. Fakultät, ад лац. facultas, -atis = здольнасць, магчымасць)

аддзяленне вышэйшай навучальнай установы, дзе выкладаецца курс навуковых дысцыплін па пэўнай спецыяльнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

maszynownia

maszynowni|a

ж. машыннае аддзяленне;

pracować w ~i — працаваць у машынным аддзяленні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ліквідава́ць

1. сов. ликвиди́ровать; (изжить — ещё) устрани́ть; (распоряжением — ещё) упраздни́ть;

л. аддзяле́нне ба́нка — ликвиди́ровать (упраздни́ть) отделе́ние ба́нка;

л. запазы́чанасць — ликвиди́ровать задо́лженность;

л. недахо́пы — ликвиди́ровать (устрани́ть) недоста́тки;

2. несов. ликвиди́ровать; устраня́ть; упраздня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

радзі́льны Entbíndungs-;

радзі́льны дом Entbíndungsheim n -(e)s, -e;

радзі́льная пала́та Kréißsaal m -(e)s, -säle;

радзі́льная гара́чка мед Kíndbettfieber n -s;

радзі́льнае аддзяле́нне Entbíndungsstation f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Áblösung

f -, -en

1) аддзяле́нне, адсло́йванне; адвя́званне

2) пла́та, вы́куп

3) зме́на (варты і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ёсць ​1,

1. Форма цяпер. часу ўсіх асоб адз. і мн. ліку дзеяслова «быць». Люба адчула, што яна не адзінокая, што каля яе ёсць свае, родныя людзі. Шамякін. [Хлопцы] не захацелі, каб Аня праводзіла: самі знойдуць, карты і компас ёсць. Мележ.

2. Служыць звязкай у састаўным іменным выказніку. — Як не пазнаць! — сказаў стары. — Ты ёсць Наш стараста... З. Астапенка.

3. Ужываецца як вокліч радасці, задаволенасці з прычыны якой‑н. удачы. Ёсць! Трапіў якраз у цэль.

•••

Так і ёсць гл. так.

Што (колькі) ёсць духу гл. дух.

Як ёсць — усё, поўнасцю, цалкам. Ці добра мне, ці кепска мне, Я ўсё, як ёсць, перажыву. Астрэйка.

ёсць ​2, выкл.

Адказ падначаленага камандзіру, які абазначае: зразумела, будзе выканана. — Адно аддзяленне накіруй праводзіць абоз, а тры — да мінёраў.. Сам, вядзі аддзяленне. — Ёсць! Можна ісці выконваць? М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)