titular [ˈtɪtjələ] adj. fml тытулава́ны;

titular sovereignity наміна́льны суверэнітэ́т;

a titular professor прафе́сар без ка́федры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

versatile [ˈvɜ:sətaɪl] adj.

1. рознабако́вы (талент);

a versatile actor акцёр без амплуа́

2. універса́льны (інструмент)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прачу́тка ’чутка, гаворка’ (Янк. 3.), без прочу́тку ’без просыпу’ (ТС). Да *прачуць < чуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Без (прыназоўнік і прэфікс). Рус. без, укр. без, польск. bez, чэш. bez, ст.-слав. без, балг., серб.-харв. без. Прасл. bez (не bězь; іначай было б укр. біз, гл. Фасмер, 1, 144). Роднасныя формы: літ. bè, лат. bez, ст.-прус. bhe, ст.-інд. bahíṣ. І.‑е. *bhe(g̑h)‑. Бернекер, 54; Траўтман, 28; Фасмер, 1, 144; Слаўскі, 1, 30 (там і іншая літ-ра).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наме́р, -ру м. наме́рение ср.; (преимущественно дурной, предосудительный) у́мысел;

до́брыя ~ры — до́брые наме́рения;

цвёрды н. — твёрдое наме́рение;

◊ без ~ру — без у́мысла; неумы́шленно;

з ~рам — с наме́рением; с у́мыслом; умы́шленно;

мець н. — намерева́ться, замышля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заяда́цца несов., разг.

1. (з кім, без доп.) задира́ться, сцепля́ться;

2. (на каго, без доп.) взъеда́ться, зата́ивать зло́бу;

3. (у што) застрева́ть (в чём);

1-3 см. зае́сціся;

4. страд. заеда́ться; см. заяда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зае́сціся сов., разг.

1. (з кім; без доп.) задра́ться, сцепи́ться;

2. (на кого и без доп.) взъе́сться; затаи́ть зло́бу;

3. (у што) застря́ть (в чём);

ні́тка зае́лася ў клубо́к — ни́тка застря́ла в клубке́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unreserved

[,ʌnrɪˈzɜ:rvd]

adj.

1) шчы́ры, адкры́ты

an unreserved manner — шчы́расьць

2) без абмежава́ньняў; без агаво́рак

3) не замо́ўлены за́гадзя (пра пако́й у гатэ́лі, біле́ты)

unreserved seats — незарэзэрвава́ныя ме́сцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абысці́ся, абыду́ся, абы́дзешся, абы́дзецца; абышо́ўся, -шла́ся, -шло́ся; абыдзі́ся; зак.

1. Задаволіцца тым, што ёсць; здолець пражыць без каго-, чаго-н.

Без іх абыдземся.

2. Так ці інакш паставіцца да каго-, чаго-н.

А. па-людску з чалавекам.

Несправядліва абышліся з супрацоўнікам.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Запатрабаваць пэўных расходаў, якіх-н. затрат.

Паліто нядорага абышлося.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Закончыцца добра, без непрыемнасцей; уладзіцца.

Усё абышлося добра.

|| незак. абыхо́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца і абхо́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца.

|| наз. абыхо́джанне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

boneless

[ˈboʊnləs]

adj.

1) без касьце́й

2) бесхара́ктарны, бесхрыбе́тны; слабы́; баязьлі́вы, трусьлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)