напрыклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Прылажыць, прыкласці да чаго‑н. нейкую колькасць чаго‑н. Напрыкладаць прымочак да ран.

2. Далучыць, дадаць нейкую колькасць. Напрыкладаць снапоў да коп.

3. Прыдумаць, дадаць ад сябе чаго‑н. лішняга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асарці́

(фр. assorti = добра падабраны)

спецыяльна падабраная сумесь чаго-н., пераважна аднароднага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэкартэлва́цыя

(ад дэ- + картэлізацыя)

ліквідацыя картэля, пазбаўленне чаго-н. прымет, характару картэля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дээскала́цыя

(ад дэ- + эскалацыя)

звужэнне маштабаў, змяншэнне, паслабленне чаго-н.; спыненне эскалацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кантрактава́ць

(ад кантракт)

заключаць кантракт на атрыманне, выкарыстоўванне каго-н., чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

квінтэсе́нцыя

(с.-лац. quinta essentia = пятая сутнасць)

аснова, самая сутнасць чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́нтур

(фр. contour)

знешні абрыс чаго-н. (напр. контуры дрэў, к. рукі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

remedy

[ˈremədi]

1.

n., pl. -dies

1) лек -у m.

2) сро́дак -ку m. (ад чаго́); за́хад -у m.; ме́ра f. (су́праць чаго́-н.); лячэ́ньне n.

2.

v.t.

выпраўля́ць, папраўля́ць; выле́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

насы́паць, -плю, -плеш, -пле; насы́п; -паны; зак.

1. што і чаго. Сыплючы, пакрыць паверхню чаго-н.; нацерушыць, рассыпаць.

Н. пяску на дарожку.

2. што і чаго. Напоўніць што-н. чым-н. сыпкім.

Н. мех аўса.

3. што. Зрабіць, пабудаваць насып з якога-н. сыпкага матэрыялу.

Н. курган.

|| незак. насыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. насы́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

няма́, безас., у знач. вык., каго-чаго.

1. Не быць у наяўнасці, адсутнічаць.

Н. грошай.

Яго н. дома.

2. У знач. няпоўнага сказа пры адмоўных адказах на пытанні. —

Ці дома бацька? — Няма.

◊

Няма роду без выроду — нічога не бывае без непрыемнага выключэння.

Няма чаго (і) гаварыць (разм.) — выраз упэўненай згоды: безумоўна, пэўна.

Чалавек ён працавіты, няма чаго гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)