раско́рпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і раскарпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Корпаючы, зрабіць ці павялічыць паглыбленне, дзірку ў чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрацава́ць, ‑цуе; зак.
Зрабіць патрэбнае дзеянне (пра машыну, механізм). Гадзіннікавы механізм спрацаваў дакладна. В. Вольскі. Спрацавала міна ці не — невядома. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стабілізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.
Правесці (праводзіць) стабілізацыю чаго‑н.; зрабіць (рабіць) стабільным. Стабілізаваць фронт. Стабілізаваць валюту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стэнаграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак. і незак., каго-што.
Зрабіць (рабіць) запіс чаго‑н. пры дапамозе стэнаграфіі. Стэнаграфаваць лекцыю. Стэнаграфаваць даклад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схітры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Разм. Непрыкметна для іншых змагчы зрабіць што‑н. на карысць сабе. Схітрыцца атрымаць кватэру без чаргі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
транскрыбі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Зрабіць (рабіць) транскрыпцыю (у 1, 2 знач.), перадаць (перадаваць) транскрыпцыяй. Транскрыбіраваць тэкст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
параўнава́ць 1, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.
1. што. Зрабіць роўным, гладкім. Параўнаваць асфальт катком. □ Пад церніцамі гурбамі ляжала кастрыца, трэба было яе рассунуць, параўнаваць. Чарнышэвіч.
2. што. Зрабіць роўным, аднолькавым па даўжыні, вышыні і пад. Параўнаваць канцы вяроўкі. // перан.; каго. Зрабіць аднолькавымі, падобнымі ў чым.‑н. — А цяпер жа ні беднякоў, ні сераднякоў, ні заможнікаў, усіх параўнаваў калгас. Мурашка.
параўнава́ць 2, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго і без дап.
Раўнаваць некаторы час (гл. раўнаваць 2). [Ніна:] Самая прыгожая дзяўчына ў тэхнікуме. Спецыяльна падсунулі, каб я трошкі параўнавала. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праясні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
1. Зрабіць ясным, добра бачным. [Зазімак] падмарозіў зямлю, размаляваў ледзь прыкметнымі ўзорамі шыбы на вокнах, праясніў неба. Даніленка.
2. Зрабіць ясным, зразумелым; выясніць. [Сакратар:] — Прыйдзецца чакаць, пакуль Яраш дазволіць пагаварыць з Савіч. Можа, яна што праясніць. Шамякін. — Толькі мне самому не зусім ясна адна рэч, — задуменна прамовіў Толя. — А ты скажы ўсім, можа, мы праяснім яе, — параіў Паўлік. Рунец.
3. Зрабіць ясным, выразным (пра свядомасць, думкі і пад.). У хуткім часе адна падзея праясніла яе [Таццяніны] думкі .. Ды і не толькі яе... Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подсве́т м.
1. (действие) падсве́чванне, -ння ср.;
произвести́ подсве́т сце́ны зрабі́ць падсве́чванне сцэ́ны;
2. (свет, направленный снизу, сбоку) падсве́т, -ту м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
здавальня́юча
1. нареч. удовлетвори́тельно;
зрабі́ць рабо́ту з. — сде́лать рабо́ту удовлетвори́тельно;
2. (об отметке) в знач. сущ., нескл., ср. удовлетвори́тельно;
атрыма́ць з. па матэма́тыцы — получи́ть удовлетвори́тельно по матема́тике
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)