Вараннё ’падобныя да варон птушкі’ (З нар. сл.). Да варона з суфіксам зборнасці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ві́лівок ’яйка з вельмі слабай шкарлупой’ (мазыр., З нар. сл.). Да вы́лівак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Е́ра ’аер’ (З нар. сл.) магчыма, да *а́ера. Nomen colleclivum да а́ер (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Квічэ́ць ’пішчаць, крычаць (пра свінню)’ (Нар. сл., Др.-Падб., Клім.). Гл. квік, квічаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Келішак ’чарка для піцця гарэлкі’ (З нар. сл., Мядз., Гарэц., Грыг.). Гл. келіх.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кепкава́ць ’жартаваць, насміхацца’ (Сцяшк. МГ, З нар. сл., Сцяшк., Бір.). Гл. кеп, кепікі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кля́тба ’прысяга, праклёны’ (Нас., Сл. паўн.-зах., Нар. сл., Жд. 2). Гл. клясці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кне́хціцца ’неспакойна ляжаць, варушыцца, варочацца, перакочвацца’ (КЭС, лаг.), ’капрызнічаць, плакаць’ (Нар. сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кнігікуўка ’кнігаўка’ (Нар. сл.). Утворана ад дзеяслова кнігікаць (кнігай‑ікаць) (SP, 1, 50).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кні́пель ’падгерац, жалезны крук, які прыцягвае шворан да трайні’ (Нар. словатв.). Гл. кнібель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)