смы́каць, смычу, смычаш, смыча і ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Выскубваць кудзелю пры прадзенні. [Маці:] — Будзеш і прасці, маленькая, ты ж ужо добра смыкаеш. Брыль. Смыча нітку яна [маці], ўсё кудзельку прадзе. Колас. Звычайна, добра сагрэўшыся, Ганька адсоўваецца на край печы, садзіцца на сваю прасніцу і, звесіўшы, як старая жанчына, ногі, старанна смыча кудзелю — прадзе на зрэб’е. Васілевіч.

2. Скубці, шчыпаць што‑н. — А, каб ты скіс! — глянула бабка на печ. — Зноў смыкаеш тую цыбулю? Увесь вянок зараз растрасеш! Каліна.

3. Трэсці, тузаць. Смыкаць за рукаў. Смыкаць за вяровачку.

4. Перасмыкваць. Радасны настрой апанаваў хлопца, ён штурхаў Чумака, жартаваў, не звяртаючы ўвагі на тое, што той нездаволена смыкае вуснамі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураджа́й, ‑ю, м.

1. Колькасць збожжа, пладоў, траў, ягад, грыбоў і пад., якая ўрадзілася, вырасла. У садзе маладым ля хаты, Што вырас тут пасля вайны, На яблыкі ўраджай багаты — Да долу дрэўцы гнуць яны. Непачаловіч. [Сакратар партарганізацыі:] — Каб збіраць двухсотпудовыя ўраджаі, трэба добра асвоіць перадавую аграбіялогію. Паслядовіч. Сама паненка захацела прыняць удзел у зборы ўраджаю, але спалохалася ракаў. Маўр.

2. Вялікая колькасць, багацце збожжа, сена, пладоў, караняплодаў, грыбоў, усяго таго, што ўрадзіла. Лета было добрае, пагода спрыяла ўраджаю і рабоце. Колас. Калі добра ўзарэш, то і ўраджай збярэш. Прыказка. // перан. Разм. Пра з’яўленне вялікай колькасці каго‑, чаго‑н. На будоўлі .. [Яцкевічу] падаваецца — весела, хлопцаў многа, ды і на дзяўчат ураджай. Дадзіёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ófen

m -s, Öfen печ, пе́чка

◊ hínterm ~ hócken — не выла́зіць з до́му, тырча́ць до́ма

der ~ meint es gut — пе́ч до́бра напа́лена

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Prädikát

n -s, -e

1) грам. выка́знік

2) адзна́ка (у школе)

die Prüfung mit dem ~ «gut» áblegen — здаць экза́мен на «до́бра»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áusfüllen

vt

1) запаўня́ць; напаўня́ць

ein Formulár ~ — запо́ўніць бланк

2) спраўля́цца, выко́нваць

séinen Pósten gut ~ — до́бра спраўля́цца з рабо́тай [пра́цай] (па пасадзе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zusámmenfügen

1.

vt злуча́ць, звя́зваць, збіва́ць (што-н.); згурто́ўваць

2.

(sich) аб’ядно́ўвацца, злуча́цца

álles fügt sich gut zusámmen — усё скла́дваецца до́бра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sum​1 [sʌm] n.

1. арыфметы́чная зада́ча;

do a sum раша́ць зада́чу;

be good at sums до́бра раша́ць зада́чы

2. су́ма, ко́лькасць, падраху́нак;

the sum of what we’ve done усё, што мы зрабі́лі

♦

in sum fml караце́й ка́жучы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

push​1 [pʊʃ] n. штуршо́к;

give smb. a push штурхну́ць каго́-н.;

He gave me a violent push in the back. Ён моцна штурхнуў мяне ў спіну.

♦

at a push BrE, infml калі́ пашанцу́е, калі́ ўсё по́йдзе до́бра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ху́до​I сущ. лі́ха, род. лі́ха ср., мн. нет, зло, род. зла ср., мн. нет;

◊

нет ху́да без добра́ посл. лі́ха без дабра́ не быва́е; няма́ лічо́га ліхо́га, каб на до́брае не вы́йшла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

запячы́ся, ‑пячэцца; пр. запёкся, ‑пяклася, ‑лося; зак.

1. Пакрыцца скарынкай пры гатаванні ў печы, у духоўцы. Каша добра запяклася.

2. Загусцець, засохнуць (пра кроў). Рана была неглыбокая, але ўжо забруджаная. У бот пацякла кроў, запяклася. Шамякін.

3. Перасохнуць ад смагі, патрэскацца (пра вусны). Засмаглі вусны і запёкся рот. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)