пазама́звацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Замазацца, заляпіцца — пра ўсё, многае. Шчыліны добра пазамазваліся.
2. Разм. Запэцкацца, забрудзіцца — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Сукенкі пазамазваліся. Дзеці пазамазваліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папраціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Працерці што‑н. у многіх месцах, працерці ўсё, многае. Папраціраць штаны на каленях. □ Папрацірала [Ганька] старонкі: ніяк не намалюе.. майскага жука. Васілевіч.
2. Выціраючы, зрабіць чыстым усё, многае. Папраціраць шыбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазніма́ць і паздыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Зняць адкуль‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Пазнімаць каструлі з агню. Пазнімаць дзверы з завесаў. □ [Мацвей:] — А як Цімоша кілбасы ў Несцера пазнімаў, ты помніш? Лобан. Людзі .. патушылі печы і нават паздымалі бялізну, што вісела на вяроўках, нацягнутых між дрэвамі. Сіняўскі. // Прыбраць усё, многае. Пазнімаць рыштаванні. // Здзець з сябе ўсё, многае. Хлопцы зразумелі ўчынак свайго настаўніка і таксама саскочылі з павозкі ды пазнімалі шапкі. Якімовіч. [Рыбаловы] паздымалі кашулі і пазавязвалі рукавы. Броўка. // Адазваць адкуль‑н. усіх, многіх. Пазнімаць вучняў з заняткаў. Пазнімаць дывізіі з фронту.
2. Адмяніць усё, многае. Пазнімаць судзімасці. // Адмовіцца ад усяго, многага. Паздымаць прапановы. Пазнімаць кандыдатуры.
3. Садраць, зняць з якой‑н. паверхні ўсё, многае. Пазнімаць кару з дрэў. □ На твары, там, дзе паздымалі бінты, расла рыжая шчаціна. Скрыган.
4. Пазбавіць усіх, многіх магчымасці дзейнічаць. Пазнімаць баксёраў са спаборніцтваў.
5. Вызваліць, звольніць усіх, многіх. Пазнімаць брыгадзіраў з работы.
6. Скапіраваць усё, многае. Пазнімаць копіі з дакументаў.
7. Узяць у наймы ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́латаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Залатаць усё, многае; палатаць. Вылатаць мяшкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабаро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абярнуць усё, многае. Паабарочваць крэслы. Паабарочваць галовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабкало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Абкалаціць, абтрэсці ўсё, многае. Паабкалочваць яблыні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пааблу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Аблупіць, абадраць усё, многае. Пааблупліваць абоі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Абпаліць усё, многае або ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабскраба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абскрэбці ўсё, многае. Паабскрабаць вокны ад фарбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адгрэбці ўсё, многае. Паадграбаць сена ад воза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)