Verbum

праме́жнасць, ‑і, ж.

Частка цела паміж заднепраходнай адтулінай і знешнімі палавымі органамі (у чалавека і пазваночных жывёл).

прыста́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца прыстаўкай. Прыставачная частка слова. // Які мае ў сваім складзе прыстаўку. Прыставачныя дзеясловы.

прэа́мбула, ‑ы, ж.

Кніжн. Уступная частка якога‑н. важнага акта, міжнароднага пагаднення, дагавору. Прэамбула дагавора. Прэамбула камюніке.

[Лац. praeambulum.]

псіха...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: «які мае адносіны да псіхікі», напрыклад: пcіхаідэалогія, псіхааналіз, псіхатэрапія.

[Ад грэч. psychē — душа.]

рыба...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «рыба», «рыбны», напрыклад: рыбавяндлярны, рыбазавод, рыбакансервавы.

санаторна-...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае слову «санаторны», напрыклад: санаторна-курортны, санаторна-прафілактычны.

свежа...,

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «нядаўна», «толькі што», напрыклад: свежаадбіты, свежаадламаны, свежаўзараны.

сінта́гма, ‑ы, ж.

У мовазнаўстве — інтанацыйная і рытмічна арганізаваная група слоў (частка выказвання) з адносна закончаным сэнсам.

[Ад грэч. syntagma — нешта аб’яднанае.]

срэбра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «срэбра», «сярэбраны», напрыклад: срэбралісты, срэбралюбства, срэбрападобны.

стале...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «сталь», «стальны», напрыклад: сталеразлівачны, сталепракатны, сталебетон.