бяспла́навасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бяспланавага; адсутнасць планавасці, плана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аго́ленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць аголенага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрыёрнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць апрыёрнага: незалежнасць ад вопыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артадакса́льнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць артадаксальнага. Артадаксальнасць поглядаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыгіна́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць арыгінальнага. Прэтэнзія на арыгінальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галасі́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць галасістага. Захапляць людзей галасістасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гні́ласнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гніласнага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добрапрысто́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць добрапрыстойнага; прыстойнасць. Прытрымлівацца добрапрыстойнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыпламаты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дыпламатычнага. Дыпламатычнасць у паводзінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэталёвасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дэталёвага; падрабязнасць. Дэталёвасць апісання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)