Ту́кала ‘глухі’ (Нас., Байк. і Некр.). Відаць, у выніку семантычнага пераносу з ту́кала ‘неслух, які нічога не робіць без лаянкі на яго’ (Нас.). Да ту́каць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

альтэрна́т

(фр. alternat, ад лац. alternare = чаргаваць)

правілы, якія рэгулююць чарговасць падпісання міжнароднага дагавору яго ўдзельнікамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

відэаманіто́р

(ад відэа- + манітор)

прыстасаванне для візуальнага кантролю якасці тэлевізійнага відарыса ў розных пунктах яго перадачы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гальванаско́п

(ад гальвана + -скоп)

прыбор для выяўлення пастаяннага электрычнага току ў ланцугу і вызначэння яго напрамку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кансігна́нт

(лац. consignans, -ntis = які засведчвае)

уладальнік тавару, які прадае яго за мяжу праз пасрэдніцтва кансігнатара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

легі́раваць

(ням. legieren)

уводзіць у метал для змянення яго хімічных і фізічных уласцівасцей дамешкі іншых металаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нітраме́трыя

(ад нітра- + -метрыя)

галіна ведаў, звязаная з вымярэннем колькасці азоту ў яго злучэннях з кіслародам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́сы

(фр. passes)

аднастайныя марудныя рухі рукамі над тварам хворага пры ўвядзенні яго ў стан гіпнозу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прэдыка́т

(лац. praedicatum)

1) паняцце, якое раскрывае змест прадмета суджэння і азначае яго;

2) лінгв. выказнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэзе́кцыя

(лац. resectio = зразанне)

аперацыя выдалення часткі органа (страўніка, кішак, сустава) пры яго захворванні або пашкоджанні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)