добрапрысто́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць добрапрыстойнага; прыстойнасць. Прытрымлівацца добрапрыстойнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыпламаты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дыпламатычнага. Дыпламатычнасць у паводзінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэталёвасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дэталёвага; падрабязнасць. Дэталёвасць апісання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць заганнага. Заганнасць метадаў работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гні́ласнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гніласнага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабраду́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дабрадушнага; сардэчнасць. Мацярынская дабрадушнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́нлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць заманлівага; прывабнасць. Заманлівасць прапановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гаднасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць выгаднага. Выгаднасць птушкагадоўлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дасканаленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць выдасканаленага. Выдасканаленасць слыху, рухаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкана́льнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць выканальнага. Выканальнасць задання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)