ду́жацца разм. séine Kräfte méssen* (з кім-н. mit j-m D); спарт. ríngen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

занудзі́цца (засумаваць) tráurig wérden; Séhnsucht bekómmen*, sich séhnen (па кім-н., чым-н. nach D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пагарджа́нне (кім, чым) ср. пренебреже́ние (к кому, чему и без доп.), высокоме́рие (по отношению к кому, чему), высокоме́рность ж. (по отношению к кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазнаёміць (з кім, чым) сов.

1. познако́мить; (отрекомендовать) предста́вить (кому, чему);

2. (дать представление о чём-л.) познако́мить, ознако́мить; (детально осведомить) посвяти́ть (во что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́меж

1. нареч. ря́дом; по сосе́дству;

2. (з кім, чым) в знач. предлога с твор., разг. по́дле (кого, чего);

п. з ха́тай — по́дле до́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чало́, род. чала́ ср., уст. чело́;

◊ біць чало́м — бить чело́м;

на чале́ — (з кім) во главе́ (с кем);

стая́ць на чале́ — стоя́ть во главе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sway​1 [sweɪ] n.

1. калыха́нне, гайда́нне

2. уплы́ў;

hold sway (over smb./smth.) fml or dated мець найбо́льшую сі́лу над кім-н./чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unkind [ˌʌnˈkaɪnd] adj. нядо́бры, нядобразычлі́вы;

be unkind to smb. ке́пска абыхо́дзіцца з кім-н.;

Life has been unkind to him. Лёс быў да яго нялітасцівы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

назіра́льнік, ‑а, м.

Той, хто назірае за кім‑, чым‑н. Тонкі назіральнік. □ Усё, што адбылося далей, Алесь ўспрымаў, як старонні назіральнік. Шыцік. // Той, хто па сваім абавязку, прафесіі, прызначэнню назірае за кім‑, чым‑н. І вось там [у лесе] нехта з хлопцаў насцярожна выхіліўся з гушчару і трапіў на вочы варожаму назіральніку. Брыль. [Старшыня сельсавета і Язэп Каліна] сядзелі ў бункеры, з якога нямецкія назіральнікі, мабыць, карэкціравалі агонь сваіх батарэй, — са столі яшчэ і цяпер тырчала стэрэатруба. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лямантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

1. Моцна і працягла крычаць. — Ура, Таня! Ура! — лямантавалі дзяўчынкі, бегаючы па беразе. Скрыпка. — Лаві, лаві яго [зайца]! — лямантавалі хлопчыкі. Рылько. /Пра жывёл, птушак. Раз’юшаны сабака лямантаваў на падворку. Арочка.

2. Галасіць па кім‑н., над кім‑н.; моцна плакаць. Уся ў слязах, маці білася галавою аб падушку і лямантавала, як па нябожчыку. Карпаў. Бацька мой — у слёзы, крычаць гвалту, выбег на вуліцу, лямантуе. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)