элемента́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць элементарнага. Элементарнасць паняццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энергаёмістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць энергаёмістага. Энергаёмістасць машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпаха́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць эпахальнага. Эпахальнасць падзеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрудзі́раванасць, ‑і, ж.

Уласцівасць эрудзіраванага. Эрудзіраванасць даследчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эстэты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць эстэтычнага. Эстэтычнасць малюнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфеме́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан эфемернага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ялка́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць ялкавага. Ялкавасць сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыхраі́зм

(ад гр. dichroos = двухколерны)

двухколернасць, уласцівасць некаторых крышталёў выяўляць розную афарбоўку ў залежнасці ад таго, у якім напрамку іх разглядаць; разнавіднасць плеахраізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сумяшча́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сумяшчальнага; здольнасць сумяшчацца. Сумяшчальнасць паняццяў. Псіхалагічная сумяшчальнасць.

•••

Сумяшчальнасць крыві — уласцівасць чалавечага арганізма прымаць і засвойваць пры пераліванні кроў пэўнай біялагічнай групы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безадмо́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безадмоўнага. Безадмоўнасць работы агрэгата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)