эрудзі́раванасць, ‑і, ж.

Уласцівасць эрудзіраванага. Эрудзіраванасць даследчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эстэты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць эстэтычнага. Эстэтычнасць малюнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфеме́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан эфемернага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ялка́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць ялкавага. Ялкавасць сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумяшча́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сумяшчальнага; здольнасць сумяшчацца. Сумяшчальнасць паняццяў. Псіхалагічная сумяшчальнасць.

•••

Сумяшчальнасць крыві — уласцівасць чалавечага арганізма прымаць і засвойваць пры пераліванні кроў пэўнай біялагічнай групы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антыгрызу́тнасць

(ад анты- + фр. grisouteux = выбухованебяспечны)

уласцівасць засцерагальных выбуховых рэчываў, якая характарызуе іх паніжаную здольнасць запальваць сумесі пры выбуховых работах у шахтах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

індыферэ́нтнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць індыферэнтнага. Палітычная індыферэнтнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншасказа́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць іншасказальнага. Карыстацца прыёмам іншасказальнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірэа́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ірэальнага; нерэальнасць. Ірэальнасць сюжэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампле́ктнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць камплектнага. Камплектнасць мэблевых вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)