Verbum

беспрыста́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае пры сабе прыстаўкі. Беспрыставачны дзеяслоў. Беспрыставачная аснова.

брыза́нтны, ‑ая, ‑ае.

Здольны драбіць прадметы пры выбуху; разрыўны. Брызантны снарад. Брызантнае рэчыва.

[Фр. brisant.]

валакардзі́н, ‑у, м.

Лякарства, якое выкарыстоўваецца пры захворваннях сэрца і цэнтральнай нервовай сістэмы.

вальцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Абсталяваны вальцамі. Вальцовы млын. // Зроблены пры дапамозе вальцаў. Вальцовы пашол.

вані́ты, ‑аў; адз. няма.

Разм. Тое, што вывяргаецца са страўніка пры ванітаванні, рвоце.

віс, ‑у, м.

Спец. Вісячае становішча цела гімнаста пры выкананні некаторых гімнастычных практыкаванняў.

во́хці, выкл.

Разм. Ужываецца пры выказванні шкадавання, прыкрасці, нездавальнення і пад. Вохці мне!

вы́плюхнуцца, ‑нецца; зак.

Разм. Выліцца цераз край пры штуршках. Вада выплюхнулася з цэбра.

адрыгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Выдаліць газы, часціны, ежы пры адрыжцы.

адха́ркнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

1. Харкнуўшы, сплюнуць макроту.

2. Аддзяліцца пры харканні.