гастралёр

(ад гастролі)

1) артыст, які прыехаў на гастролі;

2) перан. чалавек, які часта мяняе месца работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэманта́ж

(фр. démontage)

разборка машын, станкоў, абсталявання для рамонту або перамяшчэння на новае месца (напр. д. электрастанцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канкарда́нцыя

(лац. concordantia = узгодненасць)

рэестр слоў да тэксту з паказам месца кожнага з іх у гэтым тэксце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манапо́ста

(ад мана- + іт. posto = месца)

адкрыты кузаў гоначнага аўтамабіля, разлічаны на размяшчэнне вадзіцеля ў напаўляжачым становішчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рожде́ние в разн. знач. нараджэ́нне, -ння ср.;

день рожде́ния дзень нараджэ́ння;

год и ме́сто рожде́ния год і ме́сца нараджэ́ння;

слепо́й от рожде́ния сляпы́ ад нараджэ́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пригвозди́ть сов.

1. прыбі́ць;

2. перен. прыкава́ць;

страх пригвозди́л его́ к ме́сту страх прыкава́ў яго́ да ме́сца;

◊

пригвозди́ть к позо́рному столбу́ паста́віць да гане́бнага слупа́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спра́вка в разн. знач. даве́дка, -кі ж.;

обрати́ться куда́-л. за спра́вкой звярну́цца куды́-не́будзь за даве́дкай;

спра́вка с ме́ста рабо́ты даве́дка з ме́сца пра́цы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

position​1 [pəˈzɪʃn] n.

1. ме́сца (знаходжання); размяшчэ́нне, распалажэ́нне; пазі́цыя;

in/out of position на сваі́м/не на сваі́м ме́сцы

2. стано́вішча, стан;

I’m not in the position to do it. У мяне няма магчымасці зрабіць гэта.

3. fml ме́сца, паса́да

4. (on) пазі́цыя, пункт по́гляду, адно́сіны

5. паста́ва; по́за

6. sport паста́ва, пазі́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыта́чны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Вельмі зручны, выгадны для чаго‑н. (пра месца). — Мне здаецца, дзядзька Кірыла, у вас тут вельмі прытачнае месца, — сказаў Красуцкі, паказаўшы рукою на наваколле. Скрыган. [Я. Колас] піша П. Глебку ў маі 1937 года, што нагледзеў хату ў вельмі прытачным месцы: шмат жоўтага пяску і маладога хваёвага лесу. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́кла, -а, н.

1. Паводле рэлігійна-містычных уяўленняў — месца, дзе церпяць вечныя пакуты душы памерлых грэшнікаў.

У чорта ў пекле.

Лезці раней за бацьку ў пекла (прымаўка: паспешліва і недарэчна ўмешвацца ў чые-н. справы, апярэджваючы каго-, што-н.; разм., іран.)

2. Моцная гарачыня, спёка (разм.).

Не сядзі на самым пекле.

Трапіць у самае п. (перан.: у гарачае месца бою, у разгар злосных спрэчак і пад.).

3. перан. Пра нясцерпныя ўмовы жыцця, іншыя ўмовы, стан.

П. вайны.

Душэўнае п.

|| прым. пяке́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)