гібо́н

(англ. gibbon)

самая малая чалавекападобная малпа з вельмі доўгімі пярэднімі канечнасцямі; жыве ў Паўд.-Усх. Азіі і на Малайскіх астравах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́рлік

(польск. karlik, ад ням. Kerl = хлопец)

чалавек ненармальна малога росту;

2) перан. што-н. вельмі малога памеру (напр. дрэва-к ).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мікапла́змы

(ад міка- + плазма)

вельмі дробныя мікраарганізмы, якія не маюць клетачнай сценкі; пашыраны ў вадаёмах, сцёкавых водах, тканках раслін і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

по́ры

(гр. poros = адтуліна)

1) вельмі дробныя адтуліны потавых залоз на паверхні скуры чалавека і жывёл;

2) прамежкі паміж часцінкамі рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бало́ціна Забалочанае месца; асобнае невялікае і вельмі гразкае балота сярод лесу або поля (Палессе Талст., Сміл. Шат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ancient

[ˈeɪnʃənt]

1.

adj.

1) стараве́чны, старажы́тны

ancient history — старажы́тная гісто́рыя

ancient times — старада́ўнасьць f.

2) старада́ўны

an ancient temple — старада́ўная сьвяты́ня

3) ве́льмі стары́

an ancient city — ве́льмі старо́е ме́ста

4) старамо́дны

2.

n.

ве́льмі стары́ чалаве́к, галава́ ро́ду; заснава́льнік ро́ду

•

- the ancients

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

überreich

a ве́льмі бага́ты, бага́ты (an D – на што-н., чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beráuschend

1.

a хме́льны, мо́цны (пра напоі)

2.

adv ве́льмі, на́дта, надзвыча́йна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

túrmhoch

1.

a вышынёю з ве́жу, ве́льмі высо́кі

2.

adv зна́чна [нязме́рна] вышэ́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

préisen

* vt усхваля́ць, (ве́льмі) узно́сіць

j-n glücklich ~ — лічы́ць каго́-н. шчаслі́вым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)