Verbum

гале́ц, -льца́, мн. -льцы́, -льцо́ў, м.

1. Невялікая рачная рыба сямейства ўюновых з тонкай скурай без лускі.

2. Марская рыба сямейства ласасёвых.

мартырало́г, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Зборнік сярэдневяковых аповесцей пра хрысціянскіх мучанікаў.

2. Спіс ахвяр без віны замучаных, пакараных смерцю.

маўклі́вы, -ая, -ае.

1. Які не любіць многа гаварыць; немнагаслоўны.

М. чалавек.

2. Зразумелы без слоў.

Маўклівая згода.

|| наз. маўклі́васць, -і, ж.

міга́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

1. Газоўка, лямпачка без шкла.

2. Ліхтар, які ўспышкамі падае сігналы транспарту.

нава́лам, прысл.

1. Без парадку, кучай.

Ляжаць н.

2. Натоўпам, вялікай масай (разм.).

Лезці н.

3. У вялікай колькасці (разм.).

Грыбоў — н.

адры́вісты, -ая, -ае.

Які гучыць без плаўных пераходаў, рэзкі, з кароткімі паўзамі; перарывісты.

Адрывістыя гукі.

Гаварыць адрывіста (прысл.).

|| наз. адры́вістасць, -і, ж.

берэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Круглая мяккая шапачка без казырка.

Мужчынскі б.

|| памянш. берэ́цік, -а, мн. -і, -аў, м.

рэ́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак., што і без дап. (разм.).

Сказаць што-н., абазвацца.

Р. слоўца (неабдумана, неасцярожна сказаць што-н.).

зае́здзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго (што).

1. Знясіліць яздой, работай без адпачынку.

З. каня.

2. перан. Змучыць непасільнай работай (разм.).

праспява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. гл. спяваць.

2. што і без дап. Правесці які-н. час, займаючыся спяваннем.

Праспяваў увесь вечар.