кантрага́лс

(ад лац. contra = супраць + галс)

галс, процілеглы таму, якім ідзе сустрэчнае судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нідзе́, прысл.

Няма ні ў якім месцы. — Што ж гэта вас не відаць нідзе? — прамовіла .. [Ядвіся]. Колас. Дзень ідзе, другі ідзе, Не відаць гары нідзе. Крапіва. Раніца была сухая. Нідзе ні расінкі: ні на траве, ні на лісці. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фетр, ‑у, м.

Лепшы гатунак лямцу, які ідзе на выраб капелюшоў, валёнак і пад.

[Фр. feutre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хамса́, ‑ы, ж.

Дробная марская рыба, якая ідзе ў ежу ў кансерваваным выглядзе; анчоўс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

creepy [ˈkri:pi] adj. infml жу́дасны, жахлі́вы, стра́шны; які́ выклікае стра́х;

a creepy story апавяда́нне, ад яко́га маро́з па ску́ры/спі́не ідзе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

non-stop​2 [ˌnɒnˈstɒp] adv. безупы́нна, бесперапы́нна, няспы́нна;

The train goes to London non-stop. Цягнік ідзе да Лондана без прыпынкаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жабра́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жабрака, належыць яму. Жабрацкай торба.

2. перан. Вельмі малы, мізэрны. Жабрацкія грошы. Жабрацкі скарб.

3. Вельмі бедны. Слова «рыштант» ідзе на спад, у нябыт. Як ідзе ў нябыт жабрацкая вёска... Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Схон ’схіл’ (А. Зарэцкі), ’упадак, канец’: усё на схон ідзе (ЛіМ, 1995, 1 снеж.). Ад схінуць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

замардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.

1. Змучыць, знясіліць цяжкай працай, жорсткім абыходжаннем і пад.; змардаваць. Замардавалі дзяўчыну. Кожны дзень, як конь у тапчаку, ідзе і ідзе. Чарнышэвіч.

2. Катаваннямі давесці да смерці; замучыць. Замардавалі Браніславу, замуравалі ў камян[я]х. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падэ́швенны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падэшвы. // Які ідзе на выраб падэшвы. Падэшвенная скура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)