non-stop2 [ˌnɒnˈstɒp] adv. безупы́нна, бесперапы́нна, няспы́нна;

The train goes to London non-stop. Цягнік ідзе да Лондана без прыпынкаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

creepy [ˈkri:pi] adj. infml жу́дасны, жахлі́вы, стра́шны; які́ выклікае стра́х;

a creepy story апавяда́нне, ад яко́га маро́з па ску́ры/спі́не ідзе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жабра́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жабрака, належыць яму. Жабрацкай торба.

2. перан. Вельмі малы, мізэрны. Жабрацкія грошы. Жабрацкі скарб.

3. Вельмі бедны. Слова «рыштант» ідзе на спад, у нябыт. Як ідзе ў нябыт жабрацкая вёска... Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Схон ’схіл’ (А. Зарэцкі), ’упадак, канец’: усё на схон ідзе (ЛіМ, 1995, 1 снеж.). Ад схінуць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

замардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.

1. Змучыць, знясіліць цяжкай працай, жорсткім абыходжаннем і пад.; змардаваць. Замардавалі дзяўчыну. Кожны дзень, як конь у тапчаку, ідзе і ідзе. Чарнышэвіч.

2. Катаваннямі давесці да смерці; замучыць. Замардавалі Браніславу, замуравалі ў камян[я]х. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бако́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бакоўкі. Ярашэвіч паволі ідзе да баковачных дзвярэй. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падэ́швенны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падэшвы. // Які ідзе на выраб падэшвы. Падэшвенная скура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пруне́ль, ‑і, ж.

Тонкая моцная тканіна, якая ідзе на верх для абутку, на абіўку мэблі.

[Фр. prunelle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rgnen

vimp

es rgnet ідзе́ дождж;

es rgnet in Strömen ідзе́ праліўны́ дождж;

es rgnete Bndfäden [wie mit imern] дождж ліў як з вядра́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

uphill

1. [ʌpˈhɪl]

adv.

угару, уго́ру

a mile uphill — адну́ мі́лю ўгару́

2. [ˈʌphɪl]

adj.

1) які́ ідзе́, падніма́ецца ўгару́

it is an uphill road all the way — Гэ́тая даро́га ідзе́ ўве́сь час ўгару́

2) цяжкі́

an uphill fight — цяжко́е змага́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)