залётнік, ‑а, м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын; жанчыналюб. Павалковіч меў добра падвешаны язык і вялікі вопыт старога залётніка. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бажы́цца, бажуся, божышся, божыцца; незак.

Даваць клятву, ужываючы слова «далібог». А Крамнік божыцца, клянецца: — Няхай язык адсохне, — прысягае. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obłożony

абложаны;

język obłożony — абложаны язык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канцеля́рский канцыля́рскі;

канцеля́рский по́черк канцыля́рскі по́чырк;

канцеля́рский язы́к канцыля́рская мо́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

общенаро́дный агульнанаро́дны;

общенаро́дные интере́сы агульнанаро́дныя інтарэ́сы;

общенаро́дный язы́к агульнанаро́дная мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заплята́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заплесціся ​1.

2. (у спалучэнні з назоўнікам «ногі»). Няўпэўнена, з цяжкасцю рухацца, чапляцца адна за адну. Па калідору ідзе [Міця], як у тумане. Заплятаюцца ногі. Навуменка. Дзеці змарыліся. Ножкі ў іх запляталіся. Няхай.

3. (у спалучэнні з назоўнікам «язык»). Невыразна, нячленараздзельна вымаўляць. Рая расказвала пра ўсё, што бачыла і перажывала, але язык яе пачаў заплятацца. Новікаў. — Вось я і прыйшоў, Юлька, — гаварыў Андрыян нейкім не сваім голасам; язык яго заплятаўся. Марціновіч.

4. Зал. да заплятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tongue-twister [ˈtʌŋˌtwɪstə] n. скорагаво́рка; ця́жкае для вымаўле́ння сло́ва;

I can’t repeat this tongue-twister. Язык зломіш, вымаўляючы гэты сказ.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

праглыну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты; зак., каго-што.

Глытаючы, прапусціць праз глотку ў стрававод.

П. кавалак. 3 мёдам і цвік праглынеш (прыказка). П. пілюлю (перан.: моўчкі перанесці абразу). П. язык (перан.: замаўчаць, перастаць гаварыць; разм.). П. кнігу (перан.: хутка прачытаць; разм.).

|| незак. праглына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

англі́йскі англи́йский;

~кая мо́ва — англи́йский язы́к;

○ ~кая соль — англи́йская соль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

агульнанаро́дны общенаро́дный;

~ная мо́ва — общенаро́дный язы́к;

~ныя інтарэ́сы — общенаро́дные интере́сы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)