Verbum

папаздзе́кавацца, -куюся, -куешся, -куецца; -куйся; зак., з каго-чаго (разм.).

Здзекавацца доўга, неаднаразова.

Беднае хлапчанё, папаздзекаваліся з яго людзі.

паро́к, -у, м.

У выразе: парок сэрца — паталагічныя змены анатамічнай структуры сэрца і часткі сасудаў, якія парушаюць яго функцыянаванне.

калано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, а таксама яго футра.

|| прым. каланко́вы, -ая, -ае.

ка́тэт, -а, М -тэце, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: старана прамавугольнага трохвугольніка, якая прымыкае да яго прамога вугла.

апраўда́нне, -я, н.

1. гл. апраўдаць.

2. Довад, якім можна апраўдаць, вытлумачыць што-н.

Для яго ўчынкаў няма апраўдання.

асе́дзецца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак. (разм.).

Надоўга застацца на адным месцы, прывыкнуць да яго.

|| незак. асе́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

бісектры́са, -ы, мн. -ы, -ры́с, ж.

У матэматыцы: прамая лінія, якая ідзе з вяршыні вугла і падзяляе яго папалам.

распу́снічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Весці разбэшчанае, распуснае жыццё.

2. Сваволіць, дурэць, гарэзаваць (разм.).

Вы яго прывучылі р.

зненаві́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; зак., каго-што.

Адчуць нянавісць да каго-, чаго-н.

Зненавідзеў яго назаўсёды.

З. аднастайную работу.

абта́лы, -ая, -ае.

Які абтаў, вызваліўся ад лёду, снегу (зверху, па краях) у выніку яго раставання.

А. бераг ракі.