крэ́мній, ‑ю, м.

Хімічны элемент, які ўваходзіць у састаў большасці горных народ.

[Ад грэч. krēmnos — скала.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курчато́вій, ‑ю, м.

Штучна атрыманы радыеактыўны хімічны элемент з атамным нумарам 104.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кю́рый, ‑ю, м.

Штучна атрыманы радыеактыўны хімічны элемент з атамным нумарам 96.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́трый, ‑ю, м.

Спец. Хімічны элемент, які належыць да групы рэдказямельных элементаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент — мяккі і лёгкаплаўкі метал блакітна-сівога колеру.

[Ад грэч. thallos — зялёная галінка (назва дадзена па ярка-зялёнай лініі спектра).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́рбій, ‑ю, м.

Спец. Рэдказямельны элемент, які складаецца з аднаго ўстойлівага ізатопа.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Úrstoff

m -(e)s, -e хім. элеме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grúndstoff

m -(e)s, -e хім. элеме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

непту́ній, ‑ю, м.

Радыеактыўны элемент — серабрысты метал, які з цяжкасцю акісляецца на паветры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акты́ній, ‑ю, м.

Радыеактыўны элемент, серабрыста-белы метал, які здабываецца з уранавай руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)