імшы́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак., што.
Перакладваць мохам бярвёны, ставячы цёплы будынак. Імшыць хату. □ Вось і хата: дзед яшчэ імшыў Зруб яе смалісты, сукаваты. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tailor
[ˈteɪlər]
1.
n.
краве́ц -ўца́ m.
2.
v.t.
1) шыць
well tailored — до́бра пашы́ты
2) прыла́джваць, падганя́ць (адзе́жыну)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прышы́цца ’прыладзіцца’ (ТС). Да шы́цца, шыць (гл.); параўн. укр. приши́тися ’прышыцца, прымацавацца’, рус. маск. приши́ться ’далучыцца да некага з карыслівай мэтай, прымазацца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
страчы́ць
1. (шыць) stéppen vt, ábnähen vt;
2. разм (пісаць) rasch [hástig] schréiben*;
3. разм (пра кулямёт) гл стракатаць 3
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
уце́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).
Спагадай, спачуваннем палегчыць каму-н. гора, цяжкае становішча; парадаваць, абрадаваць чым-н.
У. дзіця.
Яе пісьмо нас уцешыла.
|| незак. уцяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| звар. уце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; незак. уцяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. уцяшэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́рост м.
1. вы́раст, -ту м.;
шить на вы́рост шыць на вы́раст;
2. (отросток, нарост) на́расць, -ці ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
аблапо́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.
Разм. груб. Абмануць з карыслівай мэтай; абдурыць, абабраць (у 2 знач.). [Хмара:] — Месяцы два назад нам удалося аблапошыць нямецкую агентуру. Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ляшы́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак., што і без дап.
Абл. Разбіваць участак зямлі на палосы. Ляшыў Мікіта Жыта, І, як на злосць, яму Валы скрывілі баразну. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укако́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго.
Разм. груб. Забіць каго‑н. [Кулеш:] — Маеўскі — яго прозвішча. Яго бацька і сястра двух паліцаяў зімой укакошылі і да партызан уцяклі. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шабуршэ́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак.
Разм. Шамацець, шастаць. За дзвярыма хлюпаў дождж, вольны вецер шабуршэў саламянымі стрэхамі. Лынькоў. [Міхась] ішоў па ржэўніку, і ржэўнік шабуршэў пад нагамі. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)