print

[prɪnt]

1.

v.t.

1) рабі́ць адбі́ткі, адбіва́ць на папе́ры (узо́ры, сло́вы)

2) друкава́ць; выдава́ць дру́кам кні́гі, газэ́ты

3) набіва́ць (матэ́рыю, шпале́ры)

4) піса́ць друкава́нымі лі́тарамі

5) захо́ўваць (-ца) (у па́мяці)

6) Phot. адбіва́ць (зды́мкі)

2.

n.

1) шрыфт -у m.

clear print — выра́зны друк (шрыфт)

2) друкава́ныя выда́ньні, друк -у m.

3) адбі́так -ку, сьлед -у m.

4) зды́мак, зро́блены з нэгаты́ву

5) узо́рыстая ткані́на

summer prints — ле́тнія ўзо́рыстыя матар’я́лы

•

- in print

- out of print

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

све́тлы в разн. знач. све́тлый;

~лыя пала́цы — све́тлые дворцы́;

~лая вада́ — све́тлая вода́;

~лыя во́чы — све́тлые глаза́;

~лыя ду́мкі — перен. све́тлые мы́сли;

~лая асо́ба — перен. све́тлая ли́чность;

~лая галава́ — перен. све́тлая голова́;

○ с. шрыфт — тип. све́тлый шрифт;

◊ ~лай па́мяці — све́тлой па́мяти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

script

[skrɪpt]

n.

1) ру́капіс -у m.

2) скрыпт -у m.; ру́капіс або́ машы́напіс

а) п’е́сы, ро́ляў паасо́бных акто́раў

б) тэ́кстаў для ды́ктара ра́дыё або́ тэлеві́зіі

3) ру́капісны шрыфт (для дру́ку)

4) Law арыгіна́л дакумэ́нту (у адро́зьненьне ад ко́піі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гратэ́ск

(фр. grotesque, іт. grottesca)

1) мастацкі прыём, заснаваны на кантрастным спалучэнні рэальнага і фантастычнага, перавялічанага і зменшанага, трагічнага і камічнага, а таксама літаратурны ці мастацкі твор, у якім выкарыстаны такі прыём;

2) друкарскі шрыфт з раўнамернай таўшчынёй штрыхоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эльзеві́р

[гал. Elsevier = прозвішча сям’і гал. выдаўцоў 16 — пач. 18 ст.; найбольш вядомыя Ладэвейк (1540—1617), Ісаак (1596—1751)]

1) кніга, надрукаваная ў галандскіх друкарнях 16 — пач. 18 ст., што належала сям’і друкароў-выдаўцоў Эльзевіраў;

2) старажытны, вельмі вытанчаны друкарскі шрыфт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

type

[taɪp]

1.

n.

1) род -у, гату́нак -ку, від, тып -у m.

three types of local government — тры ты́пы мясцо́вага ўра́даваньня

2) пры́клад, узо́р -у m., мадэ́ль f.

John is a fine type of schoolboy — Янка — пры́кладны ву́чань

3) Biol. тып -у m.

4) Print. шрыфт -у m., друка́рскія лі́тары

bold type — тлу́сты шрыфт

italic type — курсі́ў

5) выя́ва (на манэ́це або́ мэдалі́)

6) гру́па, кля́са f.

a blood type — гру́па крыві́

2.

v.

1) быць узо́рам, сы́мбалем; сымбалізава́ць

2) групава́ць, клясыфікава́ць, тыпізава́ць

3) друкава́ць (на машы́нцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

print​1 [prɪnt] n.

1. адбі́так, след (таксама перан.)

2. друк (у розных знач.);

in print

1) у дру́ку

2) у про́дажы (пра кнігу, часопіс і да т.п.);

out of print распрада́дзена (пра кнігу і да т.п.)

3. шрыфт;

in bald/small print буйны́м/дро́бным шры́фтам

4. гравю́ра, эста́мп

5. парка́ль;

a cotton print dress паркалёвая набіўна́я суке́нка

6. ко́пія фатагра́фіі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

canon

I [ˈkænən]

n.

1) царко́ўны зако́н, кано́н -у m.

2) пра́віла n., станда́рт -у m.

the canons of good taste — пра́вілы до́брага гу́сту

3) афіцыйны сьпі́с кні́гаў Бі́бліі

4) сьпі́с сьвяты́х

5) Print кано́н (вялі́кі шрыфт — 48 пу́нктаў)

II [ˈkænən]

n.

кано́нік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГРА́ФІКА

(грэч. graphikē ад graphō пішу),

сукупнасць пісьмовых сродкаў пэўнай мовы, што ўключае графемы, знакі прыпынку, націск і інш., а таксама сістэма ўзаемаадносін паміж графемамі і фанемамі ў літарна-гукавым пісьме; раздзел мовазнаўства, які вывучае такія ўзаемаадносіны. Паняцце «графіка» характэрна для літарна-гукавога пісьма, у якім вылучаюць 3 бакі: алфавіт, графіку і арфаграфію. Ідэальнай графікай, у якой кожная графема адпавядала б асобнай фанеме (і наадварот) не існуе. У сучасным свеце найб. пашыраны нац. сістэмы пісьма, створаныя на аснове лац. алфавіта (гл. Лацінскае пісьмо), кірыліцы і арабскага пісьма. У аснове бел. графікі — рус. грамадзянскі шрыфт, створаны ў выніку рэформы кірыліцы.

Літ.:

Макарова Р.В. Понятие графики и графемы // Система и уровни языка. М., 1969;

Булыка А.М. Развіццё арфаграфічнай сістэмы старабеларускай мовы. Мн., 1970;

Яновіч А.І. Станаўленне графічнай сістэмы беларускай літаратурнай мовы новага перыяду // Бел. лінгвістыка. 1987. Вып. 31.

т. 5, с. 412

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

bold

[boʊld]

1.

adj.

1) адважны, сьме́лы, дзёрзкі

a bold explorer — адва́жны дасьле́днік

a bold plan — адважны плян

2) наха́бны, бессаро́мны; бесцырымо́нны

3) выра́зны (пра по́чырк)

4) стро́мкі, стро́мы; рэ́зкі

bold cliffs — стро́мыя ска́лы, стро́мы

5) то́ўсты, тлу́сты

2.

n., Print

тлу́сты шрыфт

•

- make bold

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)