про́лежань, -жня, мн. -жні, -жняў, м.

У ляжачых хворых: амярцвенне скураных покрываў той часткі цела, на якой доўга і нерухома ляжаць.

|| прым. про́лежневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́гадзіца, -ы, ж.

1. мн. я́гадзіцы, -дзіц. Задняя мясістая частка тулава чалавека; сядалішча.

2. Палавіна гэтай часткі тулава ў форме паўшар’я.

|| прым. я́гадзічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгрузі́цца, -ружу́ся, -ру́зішся, -ру́зіцца; зак.

1. Вызваліцца ад грузу.

Разгрузілася машына.

2. перан. Вызваліцца ад часткі работы, ад дадатковай нагрузкі.

|| незак. разгружа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сучляні́ць, -ляню́, -ле́ніш, -ляні́ць; -ляні́м, -леніце́, -ляня́ць; -ле́нены; зак., што.

Злучыць, змацаваць разам.

С. часткі канструкцыі.

|| незак. сучляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. сучляне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., тро́іцца; незак.

Раздзяляцца на тры часткі, а таксама здавацца трайным, патройвацца (пра бачныя прадметы).

Т. ў вачах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскла́сціся​II (раздзяляцца на часткі) sich zersétzen; zerfállen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падзе́л м (на часткі чаго-н) Téilung f -, -en, Áufteilung f -;

падзе́л на дзве ча́сткі Zwéiteilung f -;

падзе́л маёмасці die Áufteilung des Besítzes, Vermögensteilung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

asunder [əˈsʌndə] adv. dated

1. у ро́зныя бакі́;

rush asunder кі́нуцца ў ро́зныя бакі́;

families torn asunder by a war се́м’і, раскі́даныя ў ро́зныя бакі́ вайно́й

2. на кава́лкі, на ча́сткі;

break/cut asunder разлама́ць/разрэ́заць на ча́сткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сучле́ніцца, ‑ніцца; зак.

1. Кніжн. Злучыцца, аб’яднацца (пра часткі чаго‑н.).

2. Змацавацца (пра часткі, дэталі, секцыі чаго‑н.).

3. Змацавацца рухомым або паўрухомым злучэннем (пра косці, храсткі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́вуч, ‑а, м.

Загадчык навучальнай часткі ў школе, вучылішчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)