я́гадзіца, -ы, ж.

1. мн. я́гадзіцы, -дзіц. Задняя мясістая частка тулава чалавека; сядалішча.

2. Палавіна гэтай часткі тулава ў форме паўшар’я.

|| прым. я́гадзічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)