bodily2 [ˈbɒdɪli] adv.

1. по́ўнасцю, ца́лкам;

They rose bodily. Яны ўсе як адзін усталі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сто, ста, ліч. кольк.

1. Лік, лічба і колькасць 100.

С. дзеліцца на чатыры.

С. падручнікаў (колькасць, абазначаная гэтай лічбай).

2. Ужыв. для выражэння вялікай колькасці ў значэнні шмат, вельмі, многа.

Разоў с. слухалі перадачу.

На ўсе сто (разм., адабр.) — поўнасцю, цалкам.

|| парадк. со́ты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акрамелані́зм

(ад акра- + гр. melas = чорны)

разнавіднасць альбінізму, калі жывёліна не пазбаўлена цалкам пігменту — вушы, хвост, морда афарбаваны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

спаге́цці

(іт. spaghetti)

выраб з пшанічнай мукі ў выглядзе доўгіх ніцей, якія адварваюцца цалкам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

zupełność

ж. цэласць, паўната;

w ~ci — цалкам; зусім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

through2 [θru:] adv. по́ўнасцю, ца́лкам, наскро́зь; дарэ́шты, дашчэ́нту;

all day through цэ́лы дзень;

be through (with) ско́нчыць, зако́нчыць;

get through прабіра́цца;

get wet through прамо́кнуць да ні́ткі

through and through ца́лкам, по́ўнасцю, дашчэ́нту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спрэс прысл

1. (цалкам, усюды) gänzlich, völlig, durchwg, drchgehend;

2. (нічога акрамя) luter, nichts als

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

агу́льна, прысл.

1. У агульных рысах, без падрабязнасцей і дэталей.

2. Усё адразу, цалкам. Было так цёмна, прытульна, У гразі-балоце ўсё агульна: печ, як столь, і сцены, лавы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́за, ‑ы, ж.

Спец. Тое, што і тэзіс (у 1 знач.). У беларускім тэксце «Санета» цалкам выпалі першая частка верша, .. тэза, у якой сцвярджаецца свядомы пачатак у творчасці. М. Стральцоў.

[Фр. thése.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начисту́ю нареч., прост.

1. (полностью, целиком) прост. по́ўнасцю, ца́лкам; (без остатка) зусі́м, на́чыста, дачыста́;

2. см. начистоту́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)