поліхраматы́чны

(ад полі- + храматычны)

уласцівы паліхроміі; шматколерны (параўн. монахраматычны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фанаты́чны

(лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

уласцівы фанатыку, прасякнуты фанатызмам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экле́ктык

(гр. eklektikos = які выбірае)

асоба, якой уласцівы эклектызм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сты́льны

1. stílvoll, stílvollendet; stílgerecht, stílecht (вытрыманы ў стылі);

сты́льная мэ́бля Stílmöbel n -s;

2. (уласцівы стылягу) übertríeben modérn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зва́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы звадніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скло́чніцкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы склочніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вандро́ўны, -ая, -ае.

1. Які не мае аселасці, вандруе з месца на месца.

Вандроўныя плямёны.

2. Уласцівы вандроўніку, звязаны з вандраваннем.

Вандроўнае жыццё.

3. Які часта пераходзіць, пераязджае з месца на месца або які працуе не на пастаянным месцы; перасоўны.

В. тэатр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вар’я́цкі, -ая, -ае.

1. Уласцівы вар’яту; такі, як у вар’ята.

В. смех.

Вар’яцкія вочы.

2. Прызначаны для вар’ята (разм.).

В. дом.

3. Крайне безразважлівы, дзікі.

Вар’яцкія ідэі, планы.

4. перан. Які характарызуецца крайняй ступенню праяўлення (па сіле, велічыні, напружанасці; разм.).

Вар’яцкая сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыкалі́зм, -у, м.

1. Крайняя, бескампрамісная грамадска-палітычная пазіцыя партыі або групы асоб, якая характарызуецца імкненнем да кардынальных змен у сацыяльна-палітычнай сферы.

Палітычны р.

2. Склад думак і дзеянняў, уласцівы радыкалу (у 2 знач.); палітычная смеласць, рашучасць.

|| прым. радыкалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

машэ́нніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы машэнніку. Машэнніцкі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)