про́пісь, ‑і, ж.

1. Узор правільнага каліграфічнага пісьма. Спісваць з пропісі. // Пісьмо ад рукі сярод друкаванага тэксту.

2. перан. Агульнавядомая, збітая ісціна, думка.

3. у знач. прысл. про́піссю. Словамі, а не лічбамі. Напісаць суму пропіссю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мане́р ’спосаб дзеяння, лад, узор’ (ТСБМ, Яруш.), ’характар’ (паўн.-усх., КЭС). З польск. manier ’спосаб’, якое з ням. Manier < франц. manière ’тс’ < нар.-лац. manuāria ’спрытнасць рук’ < manus ’рука’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пратруці́ць, ‑тручу, ‑труціш, ‑труціць; зак., што.

Спец.

1. Выпаліць чым‑н. едкім (кіслатой). Пратруціць узор на медзі.

2. Апрацаваць пратрутай. Пратруціць тканіну.

3. Спецыяльна апрацаваць для абеззаражвання перад сяўбой, пасадкай. Пратруціць насенне.

4. Труціць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pattern

[ˈpætərn]

1.

n.

1) узо́р -у m. (на ткані́не)

2) мадэ́ль f.; вы́крайка f. (для шыцьця́)

3) прыкла́д, узо́р -у m.

4) фо́рма f.

2.

v.

1) (after) браць пры́клад з каго́

2) упрыго́жваць узо́рам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Máser

f -, -n

1) про́жылак, узо́р (у драўніне)

2) бат. наплыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herringbone

[ˈherɪŋboʊn]

1.

n.

1) хрыбто́вая косьць селядца́

2) узо́р е́лачкай

2.

v.t.

шыць, вышыва́ць е́лачкай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гафрэ́

(ад фр. gaufrer = выціскаць узор)

рады паралельных складак на чым-н., пераважна на тканіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

wzór, wzoru

м.

1. узор; прыклад;

brać wzór — браць прыклад;

być wzorem dla kogo — быць прыкладам (узорам) для каго;

2. узор; малюнак; арнамент;

wzór roślinny — раслінны арнамент;

wzór na tkaninie — узор на тканіне;

3. узор; мадэль;

wzory obuwia — мадэлі абутку;

4. формула;

wzór chemiczny — хімічная формула;

wyprowadzić wzór — вывесці формулу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

маке́т, ‑а, М ‑кеце, м.

Узор, схема чаго‑н., звычайна ў паменшаным выглядзе; мадэль. У кутку на тумбачцы пабліскваў макет рэактыўнага рухавіка. Алешка. // У паліграфіі — папярэдні ўзор, пробны экземпляр кнігі, газеты і пад. Макет святочнага нумара газеты.

[Фр. maquette ад іт. macchietta— накід.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вержэ́

(фр. vergé)

гатунак паперы, на якой ёсць узор (вадзяныя знакі) у выглядзе буйной прамавугольнай сеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)